Dat het gebruik van anti-conceptie hele ernstige gevolgen kan hebben had ik graag op een veel minder hardvochtige manier geleerd. Dat kleine pilletje dat je slikt om vooral niet zwanger te worden of als remedie tegen hevige menstruatieklachten bleek zoveel minder onschuldig dan ik altijd had gedacht. Zelf heb ik hem mijn hele leven geslikt, zonder problemen. Tot ik hem een aantal jaren geleden spuugzat was en hem resoluut in de hoek gooide. Gezien mijn leeftijd was het mooi geweest, kinderen zou ik niet meer kunnen krijgen tenslotte. Of ik ooit de bijsluiter had gelezen? Nee dus. Suf? Tuurlijk! Maar als iets geaccepteerd is in onze maatschappij is het wel het gebruik van de pil. Net als paracetamol om maar iets te noemen. Een serieuze waarschuwing voor de gevaren heb ik nooit gehad.
Tot onze jongste dochter werd getroffen door een herseninfarct als gevolg van een sinustrombose. Door het slikken van de algemeen geaccepteerde en veelgebruikte pil. Met voor haar alle gevolgen van dien. Ik kan er nog niet echt over schrijven, daarvoor is de emotie van alles wat haar overkwam nog te rauw en het schuldgevoel nog te vers. Want waarom was ik niet alerter, deed ik die hoofdpijn waar ze zo vaak last van had af als stress en het ongezonde studentenleven, heb ik niet kordater opgetreden zodat ze goed nagekeken zou worden. Ik ,die zo attent voor anderen zorg, heb iets ernstigs bij mijn bloedeigen kind over het hoofd gezien. Erg vind ik dat, heel erg.
Dus daarom toch dit stukje, om andere mama’s, papa’s en dochters bewust maken. Bewust te maken dat er wel degelijk gevaren aan kleven. Want tot mijn verbazing komt het echt veel vaker voor. Ik had er ,tot het haar over kwam, nog nooit van gehoord en ook nog nooit iets over gelezen.
De pil is en blijft een medicijn en die kunstmatige hormonen kunnen meer schade in je lijf veroorzaken dan je zelf denkt. Zolang we ons daar allemaal weer even van bewust zijn is mijn doel bereikt.