Twilight zone

Met het zonnetje op mijn bol, loop ik in de vroege ochtend richting de bakker. Voor mij vaste prik op de zaterdagochtend, ik ben altijd vroeg wakker en dan vind ik het zalig om dat op mijn gemak te doen. Het is stil op straat, zoals altijd om zeven uur op de zaterdagochtend.

Een paar uur later loop ik met mijn fiets aan de hand richting de fietsenmaker, een lekke voorband is onhandig want ik heb mijn fiets nodig, en zelf plakken doe ik al een hele tijd niet meer. Nog steeds is het stil op straat en dat raakt me. Alsof ik in een soort Twilight zone ben beland.

Want waar het normaal gesproken een drukte van belang is in ons mooie dorp, loopt er alleen maar hier en daar iemand. En het bizarre van die hele situatie emotioneert me. Ook omdat ik weet dat er niet ineens een eind aan komt, aan het effect van dat virus.

Omdat ik weet dat de aanvoer van corona patiënten zo enorm groot is, en het echte herstel ontzettend lang duurt. De balans van die aanvoer van nieuwe patiënten, ten opzichte van herstelde, slaat nog steeds naar de verkeerde kant door. De situatie in ziekenhuizen is heftig, hoor ik van diverse oud-collega’s, en hun verhalen schetsen een onwerkelijk beeld van een veranderende wereld. Ook bij ons op het werk gebeurd er enorm veel, maar dat is peanuts vergeleken met hun verhalen.

Het knaagt aan me, die enorme onzekerheid, over wat ons allemaal te wachten staat. Zou er over een poosje echt die duidelijke scheidslijn zijn, en zal het ook zo de geschiedenisboekjes ingaan? Onze wereld voor, en na het ontstaan van dit virus? Ik denk maar niet te ver vooruit. Voorlopig is het stoer zat om het één dag tegelijk te bekijken.

Virus

Wie de oplossing weet mag het zeggen, maar dat dit virus de wereld in zijn greep houd is een ding dat duidelijk is. En ondanks het feit dat ik echt een hele positieve denker ben, verwacht ik dat het eind nog lang niet inzicht is. Aan het eind van de dag schenk ik nog maar een wijntje in, draai een plaat met het volume op lekker hard. En ben ik blij dat ik nog elke dag naar mijn werk kan, en dat ik gezond ben.

Lieve allemaal, ik hoop dat jullie allemaal gezond blijven. Als rasechte knuffelaar omhels ik jullie allemaal in gedachten. En wacht ik met smart op de dag, dat we elkaar weer in het echt vast kunnen houden!