Nog een paar nachtjes

totale rust

De komende weken kruip ik even heerlijk weg in mijn eigen bubbel, lieve worstelende wereld, voor even heb ik genoeg van je. Van alle discussies, alle voor-en tegenstanders, van alle corona-hectiek. Ik denk dat ik officieel corona-moe ben.

Harstikke slecht, helemaal waar. Lafaard, vast, maar toch ga ik me even lekker focussen op mezelf. Voor een poosje wil ik me niet bezig houden met voor en tegenstanders, met al die meningen waar ik mee om de oren wordt geslagen. Met waar en onwaar, met’ ik weet hoe het echt zit’.

Ons busje staat ingepakt. Die zalige hangmat, een stapel boeken, mijn macbook om te kunnen schrijven, meerdere flesjes wijn en mijn favoriete bikini liggen ingepakt te wachten. Mijn bedje is al opgemaakt, ik ga me onderdompelen in even helemaal niks moeten.

totale rust

Op dat ene speciale plekje is het zo fijn wakker worden. Mijn dag beginnen met een plons in de rivier en die zon op mijn bol. Ver weg van dat dagelijkse, van glad pratende politici, speculerende virologen, zelfbenoemde experts en fanatici. Van alle negativiteit en grimmigheid. Wentelen ga ik me, in de prachtige natuur van die hemelse plek.

Totale rust

Elke dag rommel ik in alle vroegte op mijn blote voeten naar dat kabbelende water en laat ik alle onrust uit mijn lijf stromen. Met koffie en een broodje ga ik urenlang aan de waterkant zitten dagdromen, kijkend naar de roofvogels op zoek naar prooi of langsvarende kano’s vol uitheinige tieners. We bakken wentelbitches, verorberen potten met olijven, plukken vijgen, zo van de boom, voor de lunch.

En als de zon onder gaat, ga ik met een wijntje gewoon maar zitten mijmeren. Tot de lucht één adembenemend spektakel van sterren is geworden. Een beetje teut rol ik uiteindelijk mijn bedje in, rozig en misschien een tikkie verbrand. Om de volgende dag, in die totale rust, ook alleen maar te doen waar ik zin in heb.

Razend luxe, helemaal waar, dat vind ik ook. Ik bof. Die voorpret alleen al, zorgt er voor dat ik die laatste dagen tippend door het leven ga. Met kriebels in mijn buik en een opgewonden verwachting voor wat komen gaat.

Met mijn ogen dicht ben ik er al.

Published by Cynthia Poen

Ik ben een schrijver, en daar ben ik retetrots op. Het duurde even, voor ik die woorden in mijn mond durfde te nemen in associatie met mezelf maar inmiddels doe ik het gewoon.

6 thoughts on “Nog een paar nachtjes

    1. Het is een pareltje Caro, de grote foto is het uitzicht dat ik elke ochtend heb als ik mijn bedje uitstap. Ons busje staat namelijk heerlijk aan de rivier, al een cadeautje an sich! Lees maar lekker mee de komende weken 🙂 xx

  1. Ik wens je een heerlijke reis en graag reis ik een beetje met je mee ! Zelf zijn we ook 3 weken door de Morvan getrokken met ons busje…heerlijk !!Dus welke actie moet ik ondernemen om je te kunnen volgen?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *