Dat op de bonnefooi op vakantie gaan loont echt niet altijd, want soms is een camping gewoon vol. Dat is het risico en wij nemen dat voor lief. Vooral in Nederland is het soms wel zoeken. Rond de vroege feestdagen bijvoorbeeld, Pasen, Pinksteren, dan wil het hele land erop uit lijkt wel. En soms heb je gewoon een beetje mazzel.
Zo was het ook toen wij een aantal jaar geleden bedacht hadden, dat we met Hemelvaart op natuurkampeerterrein Wega zouden gaan staan. ‘Vind je dat echt lekker, zo in je blootje?’ vroeg een vriendin geschokt. Nee lieverd, geen naturistencamping, een natuurkampeerterrein 🙂 Echt iets volkomen anders. Wel lekker naïef van ons natuurlijk om te verwachten dat er nog een plekje zou zijn. Daar stond ik met mijn blije hoofd, om een plekje te vragen, onderwijl kijkend waar ik ongeveer zou willen staan. Natuurlijk Cynt, er valt vast nog iets te kiezen, mutsie.
‘We zitten praktisch vol, zei een supervriendelijke campingeigenaar, maar er zijn twee kampeerfamilies dichter bij elkaar gekropen. Dus dan kan ik nog wel een plekje voor je creëren’. En zo geschiedde, hij fikste dat voor ons. Ik was zo blij dat ik spontaan begon te ratelen, arme man.
Naast dat fijne plekje, werd er ook vol enthousiasme een haspel tevoorschijn gehaald die we konden gebruiken, omdat we best een stuk van het elektra afstonden. Blij parkeerden we ons busje in die geweldige omgeving.
Natuurkampeerterrein
Het was onze eerste kennismaking met die natuurkampeerterreinen, maar we waren in een klap verkocht. Geweldige ambiance, een terrein vol tentjes, kleine caravans en allerlei andere curieuze bouwsels. Grote campers of ander luxe spul kom je hier niet snel tegen, die kunnen of mogen er eenvoudigweg niet op. Ieder zijn plezier hoor, maar die eenvoud doet me altijd zo zalig denken aan de kampeervakanties van vroeger. Klooien met tentjes, altijd buiten, geen luxe of ander vermaak dan wat er buiten toevallig voorhanden is.
De omgeving was geweldig, vanaf de camping was het heerlijk fietsen en wandelen, en zodra het donker werd, werd er een kampvuur gemaakt. Daarbij was het s’ nachts werkelijk muisstil, hoe zalig is dat. We konden verse broodjes krijgen en het sanitair was eenvoudig maar helemaal prima.
De zon scheen volop en gelukzalig hebben we er een aantal dagen in volle tevredenheid gekampeerd. Genoten we van elkaar, van fijne wijntjes, alle natuur en van alle ruimte. Deze is er eentje om te onthouden, want hier gaan we absoluut nog eens naar terug!
Ik zie het helemaal voor me.
Ook wij proberen steeds kleine plekjes te vinden. We houden er van om alleen of bijna alleen in de natuur te staan. Dat wordt wel steeds moeilijker.
absoluut waar, het wordt steeds een beetje drukker lijkt wel. In het voorseizoen, in Frankrijk, lukt het toch nog regelmatig, met zijn tweetjes staan op een fijn plekje!
Hopelijk lukt dat volgend jaar weer om op zwerftocht te gaan 🙂