Luxe

handdoeken

Luxe of dure spullen, ik geef er weinig om, en verlang ook maar zelden naar nieuw of anders. Ik ben al heel erg razend tevreden met alles wat er is. Blitse apparatuur, handige snufjes of een flitsende auto zijn aan mij niet besteed. Dat oude karretje, waar ik met heel veel plezier in rijd, is een oud beestje. Maar ze rijd nog als een zonnetje, brengt me warm en droog van A naar B, en tijdens onze verbouwingen ging er best veel puin in, in dat kleine koetsie. En ze bleef me er ook trouw heen brengen, naar die belt, compleet afgetopt met allerlei troep. Daar herkenden ze mij en mijn groene monster na een poosje zelfs. Wat op zich best treurig is natuurlijk, maar dat is weer een ander verhaal 🙂

Een vaatwasser heb ik niet, en ik heb ook geen droger. We wonen nog maar met zijn tweetjes in dit huis, dus ik vind het wel best zonder. Supergave geweldig handige apps of slimme elektronische oplossingen voor van alles, ik wil ze niet. Dat gestoei met die spullen voor het doet wat het moet, en als het niet werkt zit je mooi met de gebakken peren. Lekker truttig he?! Ik weet het hoor, maar als iets werkt dan werkt het. En dat heb ik dan gewoon het liefste, dat het lekker eenvoudig werkt.

Handdoeken

Maar goed, dat voer ik soms wel een tikkie te ver door, dat geen behoefte hebben aan luxe of nieuw. Onze handdoeken bijvoorbeeld, die heb ik al een hele tijd. Ze drogen wat ze drogen moeten, en door het gebrek aan een droger zijn ze ook niet echt zacht. Dat ze ook een tikkie beginnen te verslijten zie ik heus wel, maar ze functioneren nog prima dus waarom nieuwe kopen. Heeft niks met zuinigheid te maken hoor, ik vind ze gewoon nog goed, en ze doen ook waar ze voor bedacht zijn.

Een poosje terug moest de liefste naar de fysio, en grijnzend kwam hij terug na dat bezoekje. ‘De fysiotherapeute vond het verstandig dat ik een oude handdoek had meegenomen, vertelde hij vol leedvermaak, ik heb haar maar niet verteld dat ik de knapste handdoek uit die stapel had gevist’.

Waarschijnlijk onnodig te zeggen dat ik de volgende ochtend toch maar de slechtste en oudste naar de stapel ‘poetsdoek’ heb verwezen. En ook meteen maar bij mijn favoriete winkel een paar nieuwe heb gescoord 🙂 Met het schaamrood op de kaken, ook dat.

Published by Cynthia Poen

Ik ben een schrijver, en daar ben ik retetrots op. Het duurde even, voor ik die woorden in mijn mond durfde te nemen in associatie met mezelf maar inmiddels doe ik het gewoon.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *