Het spoor bijster

Ik heb een oprechte hekel aan winkelen, voor mezelf tenminste. Om voor onze dochters iets te shoppen vind ik zalig. Maar een nieuwe panty kopen valt niet onder winkelen vond ik, dus vol goede moed ging ik op pad. Opgewekt liep ik naar mijn favoriete winkel, waar ze precies de panty’s hebben die ik graag draag, lekker dik. Want voor ik mezelf in de doorsnee panty’s geworsteld heb, zitten er meestal al enorme ladders in. Onhandig, ja absoluut, ik weet het. Diep zuchtend en nog na-dampend van dat geworstel met die eerste, stort ik me daarna op panty twee. Inderdaad, ik zorgde altijd voor een voorraadje, ik ken mezelf met panty’s. Uiteindelijk besloot ik die dunne panty’s gewoon niet meer te kopen, probleem opgelost.

Panty kopen

Enigzins paniekerig stond ik gister dus voor die lange rekken met al die verschillende panty’s. Verschillende kleuren en heel veel verschillende dikte’s. Glans en blush (serieus?) Push up en ondersteunend, met voet en zonder. Onzeker schoof ik heen en weer. Rijen vol slimming, tummytuck en shapewear maar het bordje ‘gewone panty’ was nergens te bekennen. Stil vloekend raakte ik temidden van die panty-horror het spoor volledig bijster. Het is geen wekelijks terugkerend evenement, een panty kopen, ik ben een rasecht spijkerbroeken meisje. Maar ik had me weer eens voorgenomen wat vaker dat jurkje aan te doen, ook wel netjes voor naar die ene vergadering buiten de deur. Dus ik moest. Na een stief half uurtje twijfelen, griste ik er op goed geluk eentje uit het rek. Keuze gemaakt, eindelijk.

Vanmorgen heb ik me er ingeperst, met veel spul en moeite. Ik bleek toch een panty met versteviging te hebben gekocht. Mocht je me dus zien lopen en denken: ‘wauw wat heeft die een strakke kont’. Die heb ik dus niet van mezelf, die heb ik van die panty.