Een akelige boodschap

huid kanker

Dat ik veel uit mijn dagelijks leven met jullie deel gaat inmiddels bijna vanzelf. Toch moest ik bij deze blog echt weer drie keer slikken, want zou ik wel?? Maar ja natuurlijk, juist, want dat is het echte leven. Mooi en ook weleens minder mooi. Net zoals ik laatst ook een hele kwetsbare schreef, over dat verbergen van je ware emotie, daar kreeg ik heel veel reacties op. Vooral over de herkenbaarheid die het bij veel mensen opriep. Wat voelde ik me ineens verbonden met zovelen.

Maar goed, drie keer slikken dus, want ik heb huid kanker, ik zeg het maar gewoon hardop. Wat een rotwoord he?! Dat vind ik ook. Het heeft meteen een gigantische lading, dat k-woord. Want dat woord staat voor verdriet, en voor afscheid nemen. Ik was even heel erg van de kaart toen de specialist het uitsprak. Ze wierp een blik, en terwijl ze me het slechte nieuws gaf pakte ze meteen een stift en begon op mijn gezicht het bewuste plekje af te tekenen. Ik voelde vooral een vloedgolf aan emotie van binnen, en ik stelde amper vragen. Als een sufkip zat ik te knikken en alles gelaten te ondergaan. Shirt uit ‘want bloed’. Prik in mijn gezicht, appelboortje voor het biopt, bloed wegvegen, hechting erin, en een plakker erop.

En al die tijd dacht ik alleen maar bij mezelf: ‘Huh, zei ze dat nou echt, je hebt huid kanker?’

Over twaalf dagen krijg ik de uitslag zei ze, en dan gaan we het hele proces bespreken. Wat ze precies gaat doen, en hoeveel ze weg moet halen. Ik moest een lading vragen beantwoorden, wat ik ook weer zonder enige tegenvraag heb beantwoord.

Suffe Cynt.

Er gaat een grote hap uit je gezicht , zei ze, dus je krijgt een flink litteken. Mijn spiegelbeeld komt er dus een tikkie anders uit te zien over een poosje.

Kanker

Ik moest oprecht janken, in de auto terug naar huis, het nieuws was me overvallen. Maar het was vooral dat rotwoord dat me uit balans bracht begreep ik, toen ik na een buitje snikken even de tijd nam om er rustig over na te denken. Voelen waarom ik overstuur was, en wat ik nou echt van het nieuws vond. Want wat zei ze nou eigenlijk, en hoe erg vind ik een litteken in mijn gezicht. Om met dat litteken te beginnen: dat is vast niet heel erg, als mijn gezicht nog hetzelfde uitstraalt vind ik het wel prima. De liefste was van de kaart, net als ik, en zus zei dat er genoeg knapheid van me over zal blijven 🙂

Vandaag heb ik nog even gebeld, om de vragen te stellen die ik gister was vergeten. Ja wel kwaadaardig, maar goed te behandelen, ik heb vertrouwen in een goed afloop.

Ik heb het maar het liefst snel achter de rug, snijd maar weg die boel, dan is het maar klaar. En tevens hierbij een nadrukkelijke tip voor iedereen die weleens twijfelt om iets te laten checken: niet wachten, gewoon doen. Ik heb er een maand of acht mee gewacht, wat best suf is natuurlijk. Niet door de covid hoor, maar meer omdat ik oprecht niet dacht dat er iets aan de hand was. Maar dat hele kleine plekje op mijn wang, blijkt onderhuids al haar tentakeltjes wijd te hebben uitgespreid. Klinkt als iets uit een horrorfilm vind ik zelf, of ik heb er gewoon teveel gezien, dat kan ook. Maar daardoor wordt die hap die eruit moet, wel meteen een stuk groter. Ik koester elke dag mijn gezondheid, verwelkom elke verse dag, en door dit soort belevenissen voel ik ook meteen weer dubbelop waarom.

Published by Cynthia Poen

Ik ben een schrijver, en daar ben ik retetrots op. Het duurde even, voor ik die woorden in mijn mond durfde te nemen in associatie met mezelf maar inmiddels doe ik het gewoon.

33 thoughts on “Een akelige boodschap

  1. Potverdorrie Cynt, wat een klote bericht. Ik zit hier met natte ogen. Wat dapper dat je het op ‘papier‘ zet. Je bent een kanjer en een knappert en dat zal altijd zo zijn.
    Sterkte lieverd ? liefs Moon

    1. ja waardeloos he, mijn emoties wisselen ongeveer per half uur, maar ik verwacht dat alles eruit gaat en dat het helemaal goed gaat komen. Ik ben te laks geweest, en dat was suf, want het overkomt niet alleen een ander. Dank je wel mop, je berichtje doet me goed xx

  2. Jeetje Cynthia ?? een tijdje je collum’s niet gelezen om dan hier met me neus in de boter te vallen….en je mooie oprecht eerlijke schrijfstijl ineens een hele ander verhaal vertelt..waar ik ff geen woorden voor heb & alleen maar (als velen met mij) kan hopen,duimen & bidden op een goede afloop!
    HEEL veel sterkte met de rollercoaster van emoties & gevoelens op dit moment ? liefs Astrid

  3. Jeetje lieve kanjer
    Ben er stil van….waarom nou jij…..weet dat ik met je mee leef, en in gedachten bij je ben! Dikke knuffel ??

  4. Jezus, Cynth wat heftig ?
    Dikke knuffel en als ik wat voor je kan doen (wat dan ook, als is het even komen knuffelen?), just an appje en ik sta op je stoep ❤️
    Kus, Marileen

  5. Heel heftig lieverd, zich die rot kanker. Hopelijk valt het mee en duim en denk aan je. Blijf positief en dat ben je vaak je bent een kanjer!!!❤️

  6. Heel veel sterkte en geef jezelf ook de tijd om het een plek te geven. Bij mij is in 2006 een melanoom geconstateerd en weggehaald. Gelukkig is er daarna nooit meer iets gevonden. Ik hoop dat het ook voor jou helemaal goed komt. Ik denk aan je. Dikke kus en knuffel ?

  7. Hoi Cynthia, hoe herkenbaar is je verhaal voor mij. Ik heb ook al meedere keren huidkanker op en rondom mijn neus gehad. Door de diverse operaties was er de laatste keer, nu 14 maanden geleden een huidtransplantaat op mijn neus gemaakt, omdat er geen ruimte/rek meer was in de huid. Op zich geneest de huid in je gezicht heel mooi, maar dit blijf ik wel zien. Als iemand nu een foto wil maken dan heb ik daar moeite mee en zoek ik een foto op van vóór de operatie. Dus je gevoelens herken ik heel goed. Sterkte.

    1. jeetje Toos, wat ellendig, ik wens jou ook sterkte! Bij mij zit het tussen neus en oog, en het litteken vind ik niet heel bezwaarlijk denk ik. Het is meer het idee dat er iets akeligs in mijn gezicht zit, het ene moment haal ik mijn schouders op, het andere moment voelt het zomaar pittig. Ik laat het maar even gebeuren allemaal.

  8. Lieve Cynthia
    Ik voel met je mee. (Heb sinds 2018 kanker). Ben nog steeds onder behandeling. Ik blijf moed houden. Zolang er behandeling mogelijk is is er hoop.
    Ik wens je veel sterkte de komende tijd en hold my fingers crossed.

    1. Dank je wel lieve Ineke, ik houd jullie op de hoogte. Voor mij is het schrijven een fijne uitlaatklep bij het verwerken van gebeurtenissen. Ik duim ook voor jou! x

  9. Jeetje Cynth
    Wat een heftig nieuws, ik wens je heel veel sterkte hiermee.
    En wat zegt nou een litteken? Het gaat om je uitstraling en ogen.
    Nou dat zit wel goed.
    Ik leef met je mee.

    1. Dank je wel Peet, het is een vreemd idee en nog wat onwerkelijk. Maar het komt vast goed, daar vertrouw ik op, zal vast meevallen allemaal. Het is nu even gek, en erg aanwezig in mijn hoofd 🙂

  10. Dag lieve Cynthia, met heel veel plezier lees ik altijd je verhalen. Natuurlijk schrik ik van deze….! Jij natuurlijk nog meer.
    Wat een naar bericht. Ik wens je alle goeds. Heel veel sterkte en een goede uitkomst gewenst. ?

  11. Cynthia, sorry voor deze late reactie, ik lees het nu pas. Wat een heftig nieuws. Ik leef met je mee en wens je sterkte en een voorspoedig herstel. ?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *