Calonge, Playa de Aro

Het Spaanse deel van de middellandse zee trekt ons aan als een magneet. Net als Spanje zelf trouwens, ook een plek waar we graag zijn. Dus piepten we vanuit Frankrijk even over de grens, en we vonden puur toevallig een schitterende plek. Een andere dan waar we normaal gesproken heen gaan als we in Spanje zijn. Die hele zalige camping waar we buiten het hoogseizoen elk jaar wel even willen zijn, omdat het er dan zo heerlijk rustig is. Tijdens het hoogseizoen is het een gekkenhuis, ik moet er niet meer aan denken om er dan te zijn. Maar het strand is er fantastisch breed, en het sanitair is top. Toen onze meiden meisjes waren, en we daar kampeerden, gingen ze om de haverklap naar de douches. Lekker tutten en genieten van dat’ in de open lucht’ douchen.

De plekken zijn ruim, er is een fijn terras en een goed zwembad. En het is een van de weinige plekken waar ik mijn brood op de camping zelf kan halen. Ook wel eens lekker, ook al geniet ik oprecht van dat fietstochtje naar de bakker vroeg in de ochtend.

Maar we wilden ook weer nieuwe plekjes ontdekken, dus reden we naar deze camping, een terrassencamping mind you. Het is een absolute kuitenbijter, en als het 35 graden is, is lopend een broodje halen best pittig. Ik klaag niet, maar het was wel een tippel op de vroege ochtend. Wij stonden onder de doorgaande weg, dicht bij het strand, want daar kwamen we voor. De voorzieningen van de camping liggen boven de doorgaande weg, een flink stuk de berg op. Daar vind je de bakker, een supermarktje, een restaurant en het zwembad. De meeste mensen gingen met de auto naar het zwembad of de super, of met een elektrische step, omdat het zo razend stijl is. En hij is groot, wat een enorme camping is dit.

Strand

Maar wij hadden er eigenlijk geen erg in dat het zo groot was, wij stonden heerlijk alleen in ons straatje. De rest van het onderste deel was gevuld met, je raad het vast al, huisjes. Op het bovenste deel van de camping waren meer kampeerplekken, huurtenten en nog wat huisjes en het meeste ervan stond leeg. Wat een vreemde gewaarwording is dat, dat alles zo verlaten en leeg is. Door het covid gebeuren natuurlijk maar toch is het vreemd om mee te maken.

Het sanitair was verouderd, maar wel schoon. Op de hele camping was niks aan te merken trouwens, alhoewel massaal niet echt voor mij is. Het voelde een beetje alsof ik op hoogte stage was, omdat alles wat je doet meteen als een flinke training voelt. Wel lekker meegepakt zeg ik dan, maar toch 😉 Het was geweldig om er even te zijn, en vooral om van alle schoonheid van deze baai te genieten. Van de zon die opkomt en de baai allerlei prachtige kleuren geeft. Van het poedelen in die zalige zee, die ook vol lag met gladgepolijste steentjes, in allerlei mooie kleuren.

Na twee nachtjes gingen we weer fijn op pad, op zoek naar nieuwe plekjes, maar kamperen bij deze baai was echt zalig.

Published by Cynthia Poen

Ik ben een schrijver, en daar ben ik retetrots op. Het duurde even, voor ik die woorden in mijn mond durfde te nemen in associatie met mezelf maar inmiddels doe ik het gewoon.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *