Die middellandse zee, het Spaanse deel ervan, trekt ons aan als een magneet. Net als Spanje zelf trouwens, ook een plek waar we graag zijn. Dus piepten we even over de grens, en we vonden heel toevallig een schitterende plek. Een andere dan waar we normaal gesproken heen gaan als we in Spanje zijn. Die hele zalige camping waar we buiten het hoogseizoen elk jaar even willen zijn, omdat het er dan zo heerlijk rustig is. Tijdens het hoogseizoen is het een gekkenhuis, werkelijk waar, ik moet er niet meer aan denken om er dan te zijn. Maar het strand is er fantastisch breed, en het sanitair is daar echt geweldig. Toen onze meiden meisjes waren, en we daar kampeerden, gingen ze om de haverklap naar de douches. Lekker tutten en genieten van dat openlucht douchen.
De plekken zijn ruim, er is een fijn terras en een goed zwembad. En het is een van de weinige plekken waar ik mijn brood op de camping zelf kan halen. Ook wel eens lekker, ook al geniet ik oprecht van dat fietstochtje naar de bakker vroeg in de ochtend.
Maar we wilden ook weer nieuwe plekjes ontdekken, dus reden we naar deze camping, een terrassencamping mind you. Het is een absolute kuitenbijter, en als het 35 graden is, is lopend een broodje halen best pittig. Ik klaag niet hoor, maar het was wel een tippel op de vroege ochtend. Wij stonden onder de doorgaande weg, dicht bij het strand, want daar kwamen we voor. De voorzieningen van de camping liggen boven de doorgaande weg, een flink stuk de berg op. Daar vind je de bakker, een supermarktje, een restaurant en het zwembad. De meeste mensen gingen met de auto naar het zwembad of de super, of met een elektrische step, omdat het zo razend stijl is. En het is groot, wauw wat een enorme camping.
Strand
Maar dat het zo groot was, daar hadden wij eigenlijk totaal geen erg in, wij stonden heerlijk alleen in ons straatje. De rest van het onderste deel was gevuld met, je raad het vast al, huisjes. Op het bovenste deel van de camping waren meer kampeerplekken, huurtenten en nog wat huisjes en het meeste ervan stond leeg. Wat een vreemde gewaarwording is dat, dat alles zo verlaten en leeg is. Door het hele covid gebeuren natuurlijk maar toch, vreemd om mee te maken.
Het sanitair was verouderd, maar wel schoon. Niks op aan te merken. Op de hele camping was niks aan te merken trouwens, alhoewel massaal niet echt voor mij is. Het voelde een tikkie alsof ik op hoogte stage was, omdat alles wat je doet meteen een flinke training is. Wel lekker meegepakt zeg ik dan, maar toch 😉 Het was geweldig om er even te zijn, en vooral om van alle schoonheid van deze baai te genieten. Van de zon die opkomt en de baai prachtige kleuren geeft. Van het poedelen in die zalige zee, die ook vol lag met gladgepolijste steentjes trouwens, in allerlei mooie kleuren.
Na twee nachtjes gingen we weer fijn op pad, op zoek naar nieuwe plekjes, maar kamperen bij deze baai was echt oprecht zalig.