De spin was mijn absolute favoriet en ik bleef het liefst een paar rondjes achter elkaar zitten. De spanning als hij in beweging kwam, het volop heen en weer geslingerd worden en het keihard gillen met je vriendinnen. Ik zie mezelf nog zo zitten in dat ding, en het gevoel dat ik had als ik eruit stapte. Onbetaalbaar.
Het ongeduld dat je voelde als je met je gespaarde zakgeld eindelijk naar de kermis kon. Ik wilde ook altijd een keer in de botsauto’s en de rest ging op aan een zuurstok. Altijd. Dat hele kermisterrein was een zinderende dynamische plek. Mijn oren gonsden van de muziek, de lichten en de opgewonden spanning die er hing. Uren liep ik over het terrein. Ik wilde pas naar huis als het echt moest, en ik was altijd te laat 🙂
Tot op de dag van vandaag ben ik verslaafd aan kaneelstokken.
Kermis
Naarmate ik ouder werd hing ik vooral bij de botsauto’s rond, kijken of die ene leuke jongen er ook was. De kermis werd een ontmoetingsplek en ook dat was weer opwindend. Ongecompliceerd, onschuldig vermaak. Vanaf een jaar of veertien/vijftien verplaatste ik me naar de feesttent, en het liefst ging ik ook naar de kermis van de omringende dorpen. Zus en ik wisten er wel raad mee, met dat kermis vieren. Maar een rondje langs het kermisterrein zelf bleef elk jaar onderdeel van dat fijne feestje.
Toen mijn man en ik verkering kregen was ik begin twintig. Hij won bij de schiettent een oranje leeuwtje voor me en dat ding stond nog jarenlang op mijn nachtkastje. De kermis, daar kreeg ik kriebels van in mijn buik, en nog, om meerdere redenen. Elk jaar dompel ik me er een paar dagen in onder.Dat jaarlijkse volksfeest hoort bij het leven, en dat we het twee keer niet hebben kunnen vieren doet zeer.
Want het is niet alleen een kermis en een feesttent, het is het leven, samen. Het gemis van dat ontmoeten van heel veel mensen. We missen het contact, om elkaar te zien en aan te raken. Lachen, dansen en bijkletsen, samen de slingers van dat leven ophangen. Het leven kan ook zo wrang zijn, verdrietig, dat af en toe opzij zetten is fijn. Het is belangrijk om ook alle mooiigheid te vieren met elkaar. Komende week doen we dus precies dat.
Want dat leven dat moet je vieren, op welke manier dan ook 😉