Als ik tegen iemand zeg dat ik verpleegkundige ben, krijg ik bijna altijd de vraag in welk ziekenhuis ik werk. Ik moet er altijd een beetje om grinniken, maar het zegt alles over het beeld dat er heerst ten aanzien van de verpleegkundige, die werkt blijkbaar altijd in een ziekenhuis. Dat er ook heel veel keigoeie verpleegkundigen buiten het ziekenhuis werken ligt blijkbaar minder voor de hand. Dus schrijf ik er een stukje over 😉
Zelf werkte ik ook een poosje in het ziekenhuis, in de nachtdienst, toen onze meiden meisjes waren. Fijne werkomgeving, veel expertise lekker dichtbij en je staat er nooit alleen voor, ook prettig. Alle randvoorwaarden waren prima in orde en dat is nou eenmaal een pré als je werkt. Ik koesterde die fijne werkplek.
Toch koos ik voor een andere richting, dat andere ‘zorgen voor’, buiten het ziekenhuis. Waar je heel anders moet zorgen, thuis in iemands eigen omgeving. In soms krappe, warme kamertjes en vaak ook nog zonder hoog-laagbed of andere voorzieningen die het je makkelijker maken om die zorg te verlenen. En alleen, altijd alleen. Ik heb met enige regelmaat mijn eigen creativiteit aan moeten spreken.
Allemaal van belang
Dit stukje is vooral niet bedoeld als meetlat, welke functie zwaarder, moeilijker, belangrijker of interessanter is. Ze zijn vooral allemaal anders en allemaal van belang. Dit stukje is vooral om aan te geven hoe belangrijk het werk van die verpleegkundige is, ook buiten dat ziekenhuis. Ze is onmisbaar, met al haar kennis en kunde, op zo heel veel verschillende vlakken.
Bij al die zorgmijders die nog thuis wonen of bij al die ingewikkelde zorgvragen die elke dag wat zwaarder worden, complexer in elke leeftijdscategorie. Die vragen om intensief samenwerken en goed kijken naar een oplossing. Die maanden, jaren achter elkaar zorgen voor dezelfde mensen. In krappe huiskamers, op afgelegen plekjes en in flatjes driehoog achter. Of in verzorgingshuizen, verpleeghuizen of revalidatiecentra. En laten we de gehandicaptenzorg en de GGZ vooral ook niet vergeten.
Zorgen voor een ander is razend ingewikkeld soms en zoveel meer dan alleen dat praktische handelen, het is een mens tot in detail in beeld krijgen en het ondersteunen van elk facet van dat individu dat zorg behoeft. Dus een shout out naar alle verpleegkundigen, in welk werkveld je ook actief bent: diepe buiging voor jullie allemaal!