Huppelen

Ik treuzel

Met mijn ogen dicht keer ik huiverend naar binnen

Naar waar het donker is en stil

Alles wat ik niet durfde te zien

En lang aan voorbij liep

Die ziel vol ballast 

Waar eens blijdschap huppelde

Omvat nu enkel nog somber en zwaar

Het huppelen vergeten

Stap voor stap ontwar ik kluwen paniek

Bergen verstopte wanhoop

Ontwaakt aarzelend weer licht

Als een vage sprankel aan de horizon

Zijn daar voorzichtige passen, naar vrij en luchtig

Leer ik langzaam weer te huppelen