Stil

enthousiast

Het was een poosje stil op de buurt, want die krummel van hiernaast was met het hele spul op vakantie. Geen ‘buuffie’ bij de voordeur, natte neuzen die tegen het voorraam werden gedrukt of gebonk op de voordeur. Ik miste mijn ochtendknuffel, want die zijn oprecht zalig aan het begin van een werkdag en ik ontvang ze altijd zo graag.

Straks is ze me vergeten, dacht ik af en toe tijdens haar vakantie, want een paar weken is voor zo’n wurm best een hele tijd en ik ben maar een buurvrouw. Gelukkig kreeg ik de dag dat ze thuis waren al een snoezig filmpje in de app, vol hartstocht stond ze me vanachter het voorraam bij haar thuis te roepen.

Buuffie smolt ter plekke.

Toch zie ik haar met de week wel echt veranderen. Ze groeit, razendsnel. Als ik een dansje maak in de kamer beweegt ze enthousiast mee. Het gedweeĆ« ok heeft plaats moeten maken voor het eigengereide ‘zelf’. Wij grinniken om haar uitgesproken snoet. Als de buurman staat te koken kijkt ze graag in de pannen, spontaan heeft ze honger en benoemt ze alles waar ze van smult. Tomaatjes, komkommer, druiven. En tosti’s, ook favoriet. En zo volgt er nog een hele rits aan etenswaren. Ze aait over haar buik en besluit dat ze nodig naar huis moet. Die buik moet gevuld worden.

Enthousiast

Enthousiast legt ze haar jas op de grond, stopt haar armen in de mouwen en gooit hem over haar hoofd. Ze giechelt als haar jas andersom zit, of als haar capuchon voor haar toet zit. En als het niet lukt probeert ze het nog eens, en nog eens als dat nodig is. Ze laat zich echt niet snel uit het veld staan. Buuf mag absoluut niet helpen en eigenwijs herhaalt ze dezelfde actie tot het haar wel lukt. Triomfantelijk kijkt ze naar me, ik klap in mijn handen en vertel haar dat ze een knapperd is.

Machtig mooi hoe druk ze er mee is en hoe vastberaden om het goed te doen.

De babyfoto’s van onze kinderen in de gang zijn ineens foto’s van haarzelf, van haar broertje of haar jongere nichtje. Heerlijk toch, als je overal plaatjes van jezelf tegenkomt šŸ˜‰

Afgelopen week ging ze weer zalig met buuf mee op pad. Ik moest even langs de groenteboer en bananen kopen is tenslotte altijd een goed idee. Ik had mijn genietmomentje weer te pakken šŸ™‚

Published by Cynthia Poen

Ik ben een schrijver, en daar ben ik retetrots op. Het duurde even, voor ik die woorden in mijn mond durfde te nemen in associatie met mezelf maar inmiddels doe ik het gewoon.

2 thoughts on “Stil

  1. Gelukkig weer heel herkenbaar geschreven.
    Heerlijk dit, koester de momenten ze zijn razendsnel weer voorbij.
    Ik denk wel dat zo’n klik blijft bestaan, maar de interactie zal veranderen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *