Ik heb altijd enorm veel bewondering gehad voor mensen die gedurfde keuzes maken. Die buiten de gebaande paden durven te stappen, zekerheden los durven te laten en volle bak hun hart volgen. De keuzes die ik zelf maak zijn verre van gedurfd.
Ze zijn bedacht en voorzichtig.
Niks mis mee natuurlijk, ik begeef me nou eenmaal wat voorzichtiger op een nieuw pad. Ondanks de verlangens die ik diep van binnen koester. Ik droom al jaren van een huisje in #Frankrijk, klein maar fijn, ergens in de stilte. Romantische denkbeelden genoeg, het praktische en het gedoe erom heen vergeet ik voor het gemak 😉 Maar er zijn te weinig zuurverdiende centen om zomaar over de balk te smijten teneinde iets aan te schaffen. Het blijft dus bij dromen. Wat ook leuk is trouwens….
Mijn fantasie kent maar weinig grenzen 😉
Ik droomde lang van boeken schrijven, en dat doe ik nu, vanuit een leven dat gewoon blijft zoals het altijd was. Ik weet heel goed dat dingen ineens kunnen veranderen dus koester ik met heel mijn hart wat er is. Zo lang mogelijk. Daarbij vind ik die vorm van kwetsbaarheid meer dan genoeg, dat durf ik aan. Ik hoef er niks voor op te geven, en dat waar ik zo aan gehecht ben blijft heerlijk bestaan.
Droom
Momenteel ben ik op dat ene fijne plekje in Zuid-Frankrijk, en vanuit daar werk ik gewoon door. Bofkont he?! Zo voel ik dat absoluut. We wilden graag een lange reis maken, verder dan anders, zonder dat we heel veel uren in de auto moesten zitten. Starten vanuit het zuiden was dan ook een droom, en dat is gewoon gelukt. Zo kan de liefste alvast een beetje bijtanken van dat pittige bouwvakkersbestaan, en ik kan fijn doorwerken. Zoveel vakantiedagen heb ik niet namelijk( hij ook niet hoor maar voor hem spaarden we onbetaald verlof bij elkaar)
Op een stil plekje, met prima internet, is deze ‘digitale Nomad’ vanuit ons busje fijn aan het werk. In mijn lunchpauze loop ik naar de rivier of doe een plons. Tijdens mijn vrije dag wandel ik opgewekt over het fabeltastische franse platteland. Vroeg in de ochtend, voor mijn werkdag start, sport ik tussen wijnranken en de kabaalmakende kikkers. Haal ik een verse pain en geniet van het eerste zonnetje.
Als ik het nog niet wist, weet ik het nu. Ik ben een gelukkeling!