Deze buuf heeft de laatste tijd wat weinig over die leukerds van hiernaast geschreven. Buuf was druk. Overspoeld door werk, kleinkind en fysieke klachten bleef er bar weinig ruimte over voor iets anders.
De ‘hoe deed ik dat vroeger toch, toen ik veel meer op mijn bord had’ overspoelde me. Blijkbaar raak je snel gewend aan ‘veel ruimte om lukraak in te vullen’ 🙂
Gelukkig viel er onverwacht een gaatje voor een boodschap en een rondje om. Met een half afgekloven appel in de ene, en buuf der warme hand in der andere, liepen we samen gezellig naar de slager. ‘Worstje kopen voor de buurman’, knikte ze enthousiast.
Geduldig stond ze, half tegen mijn benen aangeleund, te wachten tot de boodschap bij de slager gedaan was. Om er nog een rondje winkels aan vast te plakken. Deze lieverd heeft geen problemen met nog een winkel, vijf winkels was ook goed.
Winkels
‘Ja hoor’, antwoord ze volmondig op alle vragen van mijn kant, terwijl ze tussendoor knaagt op die appel die nu bijna op is. Voor buuf een klein feestje, samen op stap, al voort-rommelend met een plakkerig handje stevig in de mijne. Ze verteld over haar lampion voor elf november, ‘met stickers buuffie’, over het liedjes oefenen en ze beloofd buuf dat ze ook wel mee mag ‘snoepjes ophalen’.
Zo zoet.
Onderweg lopen we nog een tante, een nichtje en een rasechte oma tegen het vege lijf. Wat een feest!
Met een barbie tekenblok stevig in haar plakkerige knuist geklemd hobbelen we op het gemak terug naar mama. Haar kleine broertje onthaald ons vol enthousiasme. Hij klopt inmiddels samen met zijn grote zus enthousiast op onze voordeur, is dol op de azuurblauwe ring aan mijn vinger en weet ook waar de speelgoedauto’s staan opgesteld. De rode met bloemen en schuifdeur is zijn favoriet 🙂 Dat heerlijke jochie had ook wel meegewild, fijn met zijn grote zus en boeboe op stap( buuffie is nog een tikkie lastig uitspreken ;-))
Volgende keer lieverd!
Wat een rijkdom dat die twee naast ons wonen.