Absolute vrijheid

Dat busje van ons geeft een klap vrijheid, zo ervaren wij het tenminste. We doen waar we zin in hebben, en laten vooral waar we geen zin in hebben. Onderweg stoppen is eenvoudig, en weer vertrekken ook. We zijn klein maar fijn met zijn drietjes, naar meer dan dit verlangen we niet. De fietsen kunnen mee, en er zit een zalig breed bed in. Ons busje heeft zelfs haar eigen wijnkelder 😉 Fluitend fiets ik elke ochtend richting de bakker, op elke nieuwe plek zoek ik weer een andere. Die ontdekkingstochten horen voor mij ook bij vakantie, en ik heb in de loop der jaren al een lading bakkers bezocht 🙂

Tijdens dat fijn onderweg zijn, komen we ook een enorme diversiteit aan kampeermiddelen tegen, ook al doet ‘groter alsmaar groter’ al een poosje zijn intrede. Maar het blijft me verbazen, wat we zien. Op sommige campings is het een verzameling van bonte gezelschappen, en op elke nieuwe camping kijk ik mijn ogen uit. Omgebouwde busjes, of minuscule tentjes met zeilen aan een autootje verbonden. Autoslapers, want die zijn er ook, met alleen een klapstoeltje en een pitje om te koken. Ik zie ook langkampeerders met vijf verschillende kleuren kleedjes op allerlei tafeltjes, stoeltjes die allemaal verschillend zijn en parasolletjes of partytenten met schreeuwerige reclameteksten erop. Dat allegaartje is genieten, want nieuw en glimmend, tja, daar valt nou eenmaal weinig aan te zien. Ik houd van dat bijeengeraapte van bijzondere rommelige bouwsels en kampementen. Dat is de charme van kamperen voor mij:-)

Charme

We zijn deze vakantie begonnen op ons favorietje, omdat ik zo graag even wilde landen na alles wat er met me was gebeurd de afgelopen weken. Maar na een paar dagen kriebelt het al. Ik heb zin, zin om me te laten overspoelen door alles waar ik zo van houd in Frankrijk, door de charme van dit land. De waanzinnige diversiteit van al die natuur, schitterende bergen en waanzinnige vergezichten. Landelijk en ruig lopen hier hand in hand. De absolute schoonheid ligt op elke straathoek voor het oprapen.

Want ik ben ook zo verschrikkelijk dol op de romantiek van al die slingerende straatjes, die keur aan begroeiing langs muren en hekjes, en de enorme vijgenbomen die ogenschijnlijk uit minuscule kieren ontspringen. De blauwe luiken, de metalen poorten, volop slingerende steegjes, prachtige ruwe stenen huizen met hun vanille en terracotta kleuren en de prachtige doorkijkjes. Nou ja, de foto’s zeggen genoeg. De komende weken gaan we hopelijk nog een hele hoop moois zien en ontdekken, en dat ga ik vol enthousiasme met jullie delen 🙂 Hopelijk geniet je mee!