Damn!

Ik had al een poosje een droom, als sinds ik begon met schrijven. Het voelde als iets onbereikbaars, die droom van mij, maar dromen mag en het hoort ook heel erg bij mij.

Sinds mijn bundel het levenslicht zag sta ik elke dag opnieuw voor verrassingen en er ontstaat veel meer dan waar ik ooit over durfde te dromen.

Dat ik een stapeltje bij onze plaatselijke ‘gelukszaak’ op de toonbank mocht leggen en er een winkelier was die mijn flyer in zijn etalage plakte ( dank je wel Martijn)vond ik oprecht geweldig. En toen stond ik zomaar ineens op de voorpagina van de plaatselijke krant. Je eigen gezicht boven Joe Biden in de krant zien (dat hoorde ik vaak die dag :-)) was razend bijzonder. En wauw, wat kreeg ik een hoop reacties, uit onverwachte hoek. Zoveel mensen hadden het stuk gelezen, ik kreeg bloemen, ladingen lieve berichtjes en ik werd links en rechts aangesproken, geweldig vond ik dat.

Berichtjes

Vervolgens kreeg ik wonderschone berichtjes van oud-collega’s die aan het lezen waren geslagen en herkenning vonden in mijn boek. Ik kreeg foto’s van mijn bundel op tropische plekjes, hij werd gezellig naar vakantie adressen meegenomen en ineens kreeg ik ook van onbekende mensen berichtjes dat ze zo heel erg hadden genoten van alles wat ik aan het papier had toevertrouwd. Ik groeide, meters, en ik ben al zo groot 🙂

Vanmiddag lag ik ineens naast Andre van Duin in de plaatselijke boekwinkel. Ik naast hem. Vorige week had ik voor de gein een stapeltje van mijn boeken in de boekenwinkel gelegd en een foto genomen. Gepost op social media natuurlijk, ik moest lachen om mijn eigen grapje. Alsof ik dat ooit voor elkaar zou boksen.

En nu lag ik er ineens voor het echie. Ik heb mezelf even geknepen, heel hard, maar ik lag er nog steeds. Nog steeds naast Andre en ik was bijna op. Geweldig toch?! Er lag er zelfs eentje achter de toonbank, te wachten op mijn handtekening, ongelofelijk maar waar.

In de etalage lag ik breeduit te stralen, mijn boek en ik, jeetje ik knapte zowat uit mijn vel. Over een poosje ga ik vast weer een nieuwe droom verzinnen, misschien wel weer net zo’n mooie. Maar van deze ga ik eerst nog een hele tijd volle bak genieten.