Eerste keren

Ik ben nogal van het uitproberen. Dat levert niet altijd het gewenste resultaat op hoor, maar daar zit ik niet zo mee. Ooit begon ik op een zonnige zaterdag aan motorrijlessen. De liefste heeft al zijn rijbewijzen dus samen op de motor leek ons leuk. Op zijn zachtst gezegd was dat geen succes, na een paar lessen stopte ik er acuut mee. Zoveel pk onder me bleek toch een tikkie te spannend.

Ik ben een watje, overduidelijk.

Ook duiken bleek niet bij me te passen. Door de enorme hoeveelheid oorontstekingen als kind, en dus ook een grote hoeveelheid littekens op mijn trommelvliezen, bleek het onder water klaren een ding. Dat lukte niet. En zo waren er nog zat ‘eerste dingen’ die niet liepen zoals gewenst.

En soms waren die nieuwe dingen niet leuk genoeg om nog eens te herhalen. Kanoën op de rivier de Ardèche bijvoorbeeld 😉

Toch zijn de keuzes die ik de laatste jaren maak een doorslaand succes. De aanschaf van ons busje en het rondzwerven ermee is een absolute kraker. Die eerste #golfles was ook enig, we kunnen alleen nog niet echt de tijd vinden om nog eens te gaan. Danslessen op de zondagavond zijn ook een regelrechte hit. En daar komt de #surfles bij ozlines van vandaag bij. Die mag zich scharen in het rijtje ’te leuk’.

Leuk

Mezelf in zo’n wetsuit persen viel echt niet mee, en ik moest grinniken om mijn hoofd met die muts van neopreen op. Maar wat was het zalig om in de golven te spelen. Liggend op die plank zoefde ik over de golven, ze namen me helemaal mee naar het strand. Elke keer dat het lukte was een waanzinnig gevoel. Toch had ik op voorhand wel echt even getwijfeld. Of het nou wel echt een goed idee was. Want de wind was stormachtig tot hard vandaag en het zeewater maar een graad of zes.

Maar het was machtig mooi.

En intensief 🙂

Na anderhalf uur les had ik zalig zeehaar, wangen als knalrode appels en een lijf dat moe en loom voelde. Na een warme douche en een zalige lunch nestelde ik me innig tevreden op de bank voor een tukkie 🙂

Missie helemaal geslaagd.