Malle dromen

baby's

Malle dromen, bijvoorbeeld over baby’s, het overkomt me regelmatig. Zoals afgelopen nacht. Afgelopen nacht heb ik een drieling gekregen. En drie van die kleintjes bleken, met een beetje gepuzzel, precies in beide armen te passen. Gewoon kwestie van je best doen. Volledige verbazing was er bij iedereen, ook bij mij hoor, ik had het zelf ook absoluut niet aan zien komen.

Ik blijf me verwonderen, over wat er in de donkere nacht bij mij aan dromen voorbij komt. Zou het door mijn ongebreidelde fantasie komen, ik heb werkelijk geen idee. Het feit dat ik de afgelopen week ongeveer drie keer opnieuw moeder ben geworden, is wel heel bijzonder. En gewoon helemaal heerlijk hè, met die baby’s! Niks geen pijn of moeilijk gedoe, waardoor je met een enorm tempo van die roze wolk aflazert. Nee hoor, gewoon heerlijk blij zeulen met dat grut. De liefste vind me ook een rare vrouw, ook al kent hij me inmiddels als geen ander, ik weet hem toch af en toe weer te verassen

Gisternacht nog was ik getuige van een paar mensen die witte circuspaarden via een ladder omhoog duwden, een flatgebouw van zo’n driehoog op. En ja ik weet het, er is weinig meer bizar dan dat. De paarden waren opgetuigd met rijk versierde hoofdbanden en glitter-veren. Zoiets achterlijks verzin je niet, dat droom je alleen maar.

Baby’s

Hoe ik eraan kom, ik weet het gewoon echt niet. Zopas had ik nog een boekje in handen waarin dromen uitgelegd werden. En aangezien ik een fervent lezer ben, spit ik zo’n boekje dan altijd even snel door. Niet echt iets voor mij, bleek na het doorspitten. Maar het bijzondere van dromen kwam wel naar voren. Want dat dat brein, als je slaapt, soms hele bijzondere dingen produceert weten we allemaal. En al die gedroomde verhalen heb ik in de vroege ochtend vaak nog wel in mijn hoofd, inclusief alle bizarre details.

Soms snap ik bij het wakker worden precies wat er van mijn (werk)dag in de nacht weer is langsgekomen. Soms. Want heel eerlijk: baby’s en circuspaarden, ik heb geen idee hoe ik dat moet plaatsen. Maar ik kan bijna niet wachten tot ik weer mag slapen, dat worden vast weer prachtige avonturen vannacht.

Published by Cynthia Poen

Ik ben een schrijver, en daar ben ik retetrots op. Het duurde even, voor ik die woorden in mijn mond durfde te nemen in associatie met mezelf maar inmiddels doe ik het gewoon.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *