Weggooien

ontspullen

Ik heb een tic. Nou ja meerdere eigenlijk maar vandaag ga ik alleen deze bespreken 😉 Ik heb een bewaartic. Vind ik zelf. Als iets heel is vind ik het lastig om het weg te gooien want stel dat…

Mijn huis is opgeruimd hoor, no worries, maar hier en daar ligt een stapeltje waarvan ik vind dat het eigenlijk onnodig ligt te stapelen. Maar in mijn hoofd heb ik het net nodig als ik het in de kliko heb gemikt. Dat verwassen shirtje is handig als er nog eens een schilderklusje ligt, of die oude handdoek/theedoek als ik ineens een enorme behoefte heb aan een poetslap heb. Je kent het wel.

Dat ik al een hele poos geen kwast heb aangeraakt, en dat poetsen geen hobby is dus dat ik aan een enkele poetslap zat heb, mag de pret niet drukken. Gevalletje van ‘je weet maar nooit’… je kent ze vast.

Ik denk dat ik die tic van mijn vader heb. Die draagt vaak zijn oude broek ‘want die is nog prima’, nieuw laat hij in de kast hangen.Dat komt maar af en toe tevoorschijn.

Ik betrap mezelf ook op ‘meestal hetzelfde aan’. Nieuw is een stap soms( ja echt) Alles wat geen spijkerbroek of t-shirtje is voelt al snel ‘opgedirkt’ en daar ben ik niet zo van. Dus al dat gezellige spul draag ik maar zelden.

Ontspullen

Als ik eenmaal besluit dat ik ga opruimen, omdat je soms gewoon dingen weg moet gooien, betrap ik mezelf op: stop dit maar in de ‘ooit nog eens handig’ zak. Bespottelijk. Dat vind ik zelf ook. Mijn zolder raakt verstopt met dozen vol CD’s, boeken en foto’s. Een bijna volle emmer witsel, stoffige koffers en een oude campinglamp. De naaimachine van oma. Kleren die ik allang niet meer pas. Kinderboekjes die ik aan onze dochters voorlas. De familiewieg, twee tenten en een voetenbank die vooral in de weg staat.

Zucht…

Vanmorgen heb ik twaalf oude handdoeken weggegooid. Ze waren nog heel, en lekker ruw ( ik heb geen droger) maar al gauw een jaar of twintig oud. Of nog iets ouder wellicht. Maar allang al niet mooi meer, de kleur zat ergens tussen grauw en nostalgisch wit in 🙂

De eerste stap is gezet. Eindelijk.

Voor ik van gedachten kon veranderen mikte ik ze weg. En dat ga ik de komende weken vaker doen. Ontspullen. Schijnt hip te zijn ook. Is dat effe mooi meegenomen 😉

Published by Cynthia Poen

Ik ben een schrijver, en daar ben ik retetrots op. Het duurde even, voor ik die woorden in mijn mond durfde te nemen in associatie met mezelf maar inmiddels doe ik het gewoon.

2 thoughts on “Weggooien

  1. Ik ben inmiddels ook tot de conclusie gekomen dat mijn garage/schuur een zelf vullend vermogen heeft. 😉
    Ik denk dat ik het allemaal nog nodig ga hebben.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *