‘Ze zijn beschermd Mw, zegt ze hooghartig, dus er is niets wat ik kan doen. Niks wat wij mogen of kunnen doen’. Ik weet het en toch ben ik verbijsterd. Verontwaardigd. Want als iets beschermd is, of moet worden, betekend dat niet dat je ze hun gang moet laten gaan. Die beesten weten niet beter.Continue reading “Meeuwen”
Author Archives: Cynthia Poen
Duwtjes
Ik zet stappen de laatste tijd. Stappen die ik al een poos moest zetten. Maar die ik steeds maar uitstelde, en dat wist ik. Ik heb meer last van de overgang dan ik eigenlijk toe wil geven. Naast opvliegers en ander gedoe waren er hormonen die een eigen leven ging leiden. Die zorgden ervoor datContinue reading “Duwtjes”
Weggooien
Ik heb een tic. Nou ja meerdere eigenlijk maar vandaag ga ik alleen deze bespreken 😉 Ik heb een bewaartic. Vind ik zelf. Als iets heel is vind ik het lastig om het weg te gooien want stel dat… Mijn huis is opgeruimd hoor, no worries, maar hier en daar ligt een stapeltje waarvan ikContinue reading “Weggooien”
Autopech
De natuur is hier woest en prachtig en adembenemend. Ik kom woorden tekort om het te beschrijven. Stijle kliffen die woest oprijzen vanuit wilde stromen azuurblauw water, afgewisseld met zacht groene weides en veldbloemen in blauw, geel en wit. Rode klaprozen en oranje lieflijkheid staan gemoedelijk naast elkaar. We willen zoveel mogelijk genieten van alContinue reading “Autopech”
Campinggebeuren
Zo’n camping is eigenlijk een heel bijzonder ding. Dat bedacht ik vannacht tenminste, toen ik in het holst van de nacht voor een plas over de camping liep. ( ja inderdaad, ik weiger nog steeds om emmertjes of iets van die strekking in te zetten) Het was bewolkt deze keer. Dus waar ik anders ademloosContinue reading “Campinggebeuren”
Koetelen
We koetelen door de dag en het is verrukkelijk. Elke nacht slapen we met gemak tien uur, eten wat, drinken koffie. Wandelen een rondje of pakken de fiets, en ook een stukkie sturen vinden we zalig. Ook al vergt dat laatste iets meer voorbereiding. De dagen rijgen zich ongemerkt aaneen. Het is voor het eerstContinue reading “Koetelen”
Stromen
De rivier stroomt zoals het al decennia stroomt. En als ik er niet meer ben stroomt ze onverstoorbaar verder. Woest en wild, vol hartstocht, soms lieflijk en rustig. Als een eigen karakter is de rivier meegaand als ze daar zin in heeft en is ze op andere momenten tegendraads. Eigengereid. De natuur gaat hier zijn eigenContinue reading “Stromen”
Frankrijk
Smalle kronkelstraatjes meanderen ogenschijnlijk eindeloos voort, achter elke bocht een nieuwe tafereel. Dikke stenen muren, verschoten lavendelblauwe luiken, hier en daar een tikkie scheef, en antieke deuren, donkerbruin en zwaar. Ruïnes en ware schoonheden staan hier zij aan zij. Uit de kieren van stenen muren ontspringt onkruid en overdadige golven van zoetgeurend roze, geel enContinue reading “Frankrijk”
Goed is goed
Dit jaar besloten we ons zwerfavontuur anders dan anders aan te pakken. Elk jaar ‘doen omdat we het altijd zo doen’ gaat tenslotte ook vervelen. Toeren met de auto is leuk, binnendoor en op zijn elfendertigst, maar teveel in de auto is niet de bedoeling. Ook omdat er voor volgend jaar al ‘een lange rondreisContinue reading “Goed is goed”
Op pad
We zijn weer heerlijk op pad, de liefste en ik, ook al voelt het ineens wel een tikkie anders. Sinds die kleine kruimel er is maakt ze onherroepelijk deel uit van mijn dag. En ik moet me met enige regelmaat bedwingen om niet te vragen hoe haar dag verloopt, of ze lekker heeft geslapen enContinue reading “Op pad”