Op zondagochtend dwaal ik regelmatig wat door onze prachtige duinen. Lukraak sla ik links en dan weer eens rechtsaf, ik laat het toeval mijn richting bepalen. Vaak is het doodstil om me heen omdat ik er zo vroeg ben, veel mensen liggen op dat tijdstip nog heerlijk verstopt onder die dikke donzen. Ik lig erContinue reading “Wij van WC eend”
Author Archives: Cynthia Poen
Hartverscheurend
De zorg is altijd in beweging, en het zwaartepunt verplaatst zich constant. De piek in de zorgvragen wisselt ook steeds. Tijdens de covidjaren was het alle hens aan dek, maar de saamhorigheid was torenhoog. En ook al mis ik die tijd echt voor geen cent, voorbij alle ellende was de verbondenheid echt mooi. Momenteel ligtContinue reading “Hartverscheurend”
Cirkel is rond
‘Voor mij is de cirkel rond, zegt ze, het heeft toen echt zo moeten zijn. En het is wonderschoon dat het zo voelt. Die emotie is wat er achter is gebleven, als ik aan Cynthia denk. Voor mij is dat troost’. Ik voel ontroering door de warme woorden van deze weduwe. Toen onze meiden nogContinue reading “Cirkel is rond”
Even rust
Als ik aan het paradijs denk, dan denk ik aan oogstrelende natuur. Witte stranden, azuurblauw water en warmte. Of aan steile kliffen, witte bergtoppen zover het oog reikt en rust. Vooral rust. Maar dat paradijs vind ik inmiddels ook bij ons om de hoek. Ik woon op loopafstand van duin en strand en ik zouContinue reading “Even rust”
Saai leven
‘Ik verlang naar een saai leven’, zegt ze. Ik begrijp direct wat ze bedoeld. Er zijn ladingen mensen die aan het verdwalen zijn momenteel, in een maatschappij die luidschreeuwend nog een extra versnelling vind. Ook op #LinkedIn valt me dat op ( maar wellicht ben ik de enige hoor)Prachtige verhalen over klinkende overwinningen.Nog een schepje bovenopContinue reading “Saai leven”
Blauw kijken
‘Buuuffie, buuuuuffie’. Ik grinnik in mezelf om haar geroep, dat kleine stemmetje heeft een aandoenlijk volume. Of ik even open wil doen voor die diva van hiernaast 😉 Het is nog vroeg in de ochtend, want de dagen van die diva beginnen vroeg. Net als mijn dagen. En het is gewoon supergezellig om elkaar gedagContinue reading “Blauw kijken”
Op de radio
Hij lag er al een poosje, een uitnodiging om op de radio te komen vertellen over ‘Zorgliefde‘. Bij de lokale radio welteverstaan. Maar ik durfde niet. Pur sec verwachtte ik heus geen hordes luisteraars, dat voorop gesteld, dus echt druk hoefde ik me niet te maken. Maar ja, geen controle natuurlijk, dat is een dingContinue reading “Op de radio”
Leegte
‘Zelf uit het leven gestapt’, het staat er, zwart op wit. De woorden resoneren in mijn hoofd, als mokerslagen vinden ze hun weg door mijn lijf. Ik kijk naar je foto en mijn gedachten draaien als maalstromen in de rondte. Ik denk aan je moeder, aan je vader, aan je zusje en je broertje. AanContinue reading “Leegte”
Eerste keren
Ik ben nogal van het uitproberen. Dat levert niet altijd het gewenste resultaat op hoor, maar daar zit ik niet zo mee. Ooit begon ik op een zonnige zaterdag aan motorrijlessen. De liefste heeft al zijn rijbewijzen dus samen op de motor leek ons leuk. Op zijn zachtst gezegd was dat geen succes, na eenContinue reading “Eerste keren”
Lente
Zodra die zonnestralen weer een ietsiepietsie warmte geven krijg ik acuut de kolder in mijn kop. En deze keer lijkt dat wel in het kwadraat te gebeuren. Het is bijzonder om te merken hoezeer ik naar de warmte heb verlangd. Naar het licht. De afgelopen maanden waren zwaar. Zo ervaar ik dat echt. Alles wasContinue reading “Lente”