Category Archives: Mijn schrijversleven

Ik kan erg onder de indruk zijn van wat andere mensen bewerkstelligen in het leven. En nu ik voorzichtig wat stappen zet richting dat schrijver zijn, valt me dat steeds meer op. De termen die sommige mensen als titel achter hun naam zetten roept bij mij allerlei vraagtekens op. Het is mijn eigen onervarenheid wellichtContinue reading “Starstruck”

Dit papieren kind was een olifantendracht in het kwadraat, en heel lang heb ik getwijfeld of het wel zou lukken. De weken raasden voort, werden met eenvoudig gemak maanden, en nog was er niks. De uren dat ik ervan wakker heb gelegen zijn niet op één hand te tellen. En op twee ook allang nietContinue reading “Olifantendracht”

‘Zelden zo’n slecht boek gelezen‘. ‘Ik kwam er niet door heen, vreselijk‘. ‘Waardeloos geschreven‘. Ik heb hem gister in de allesbrander gesmeten, was dat boek nog ergens goed voor‘. Gelukkig schrok ik op dat moment wakker 😉 Volkomen in paniek lag ik mezelf tot rust te manen. Mijn nachten zijn momenteel, op zijn zachtst gezegd,Continue reading “De release”

Op insta volg ik een aantal schrijvers. Lukraak hoor, er zit niet echt een gericht doel achter of andere slimme netwerkgedachten. Om heel eerlijk te zijn doe ik maar wat. En het verbaasd me oprecht wat ik tijdens dat lukraak scrollen tegenkom. Mensen die binnen een paar weken een thriller schrijven die uitgegeven wordt (Continue reading “Lukraak”

Ongemak hoort bij groei las ik laatst ergens, en zonder die stap uit je comfortzone bereik je nooit die op voorhand onbereikbare doelen. Ik realiseerde me gister weer eens hoe waar dat is. Ergens vorig jaar werd ik gevraagd om te ondersteunen bij de ontwikkeling van een nieuwe MBO leerlijn voor #verpleegkundigen. Meeschrijven aan. MijnContinue reading “Groei”

Hij lag er al een poosje, een uitnodiging om op de radio te komen vertellen over ‘Zorgliefde‘. Bij de lokale radio welteverstaan. Maar ik durfde niet. Pur sec verwachtte ik heus geen hordes luisteraars, dat voorop gesteld, dus echt druk hoefde ik me niet te maken. Maar ja, geen controle natuurlijk, dat is een dingContinue reading “Op de radio”

Ik had de moed al opgegeven. Meermaals. En meermaals trok ik mezelf weer in de wedstrijd. Ik had me namelijk voorgenomen dat het ging lukken. En zoals mijn vader altijd zegt: wat in der kop zit, zit niet in der kont ( bedankt pap ;-)) Maar goed, het betekent zoveel als dat als ik mijnContinue reading “It giet oan!”

Sinds ik begon met het opschrijven van mijn zielenroerselen ben ik nogal gegroeid. Een meter of drie, ‘give or take’ een centimeter hier en daar 😉 Maar het is het beste, mooiste en meest waardevolle wat ik voor ‘mij’ heb gedaan. Ik ben meer dan wat ook, mezelf geworden. En dus durf ik ook steedsContinue reading “In de spotlight”

Bijzondere mijlpalen moet je vieren en terugkijkend zie ik dat het er veel zijn. Overweldigend veel. Het is pure verwennerij wat er in mijn leven gebeurd sinds ik ben gaan schrijven. Ik vergeet het weleens, dat ik al zo ontzettend veel mijlpalen behaald heb. Zojuist zocht ik het terug, op vier oktober 2018 stuurde ikContinue reading “Mijlpaal”

Dat ik toch ooit nog eens voor een groep zou staan. Om te praten he?! Want ik zei ook nog iets. Feitelijk ben ik gaan zitten, omdat ik mijn knieën niet vertrouwde maar toch. Ik heb het toch maar mooi gedaan. Om heel eerlijk te zijn heb ik niet onthouden wat ik gezegd heb, buitenContinue reading “Gastspreker”