Als je zorg nodig hebt raak je in ons land makkelijk verdwaald. Soms heb ik het gevoel dat ze gewoon maar wat doen, die beleidsmakers, en het liefst zo ingewikkeld mogelijk. Net als alle politieke partijen en de versplinteringen ervan, want de eenmansfracties schieten als paddestoelen uit de grond, die doen ook maar gewoon wat.Continue reading “Zorgelijk”
Category Archives: Werken in de gezondheidszorg
Mensonterend
Elke dag proberen we wat onmogelijk lijkt mogelijk te maken. Het is een ultiem voorbeeld van waar zorg voor hoort te staan. Geven om een ander, voorbij geld of status. Ik ben een dankbaar mens dat ik mezelf verpleegkundige mag noemen en daar deel van ben. Zijn zorgvraag kwam laat in de middag bij onsContinue reading “Mensonterend”
Werkstress
Ik ben druk, ik voel het in mijn botten. Of eigenlijk voel ik het aan mijn slaapritme. Waar ik voorheen als een blok in slaap viel, lig ik nu wakker. Te lang wakker. Fysieke ongemakken dienen zich in golven aan en doen mijn gemoedsrust geen goed. Ik herken het allemaal maar er is voor nuContinue reading “Werkstress”
Kerstbijzonder
‘Ik heb een fijne plek gevonden’, zeg ik terwijl ik mijn eigen ontroering om haar reactie wegslik. Buiten is het grijs en somber maar ik zie het niet meer, voor mij is alles voor even licht en warm. In een periode waarin veel niet lukt, is dit een onverwachte parel. Hij is ziek, en aanContinue reading “Kerstbijzonder”
Onbegrepen gedrag
Zo op het eerste oog is ze blij dat ze bij ons komt wonen. Een plek in een verpleeghuis is een noodzakelijk kwaad, zo denken de meeste van ons er tenminste over. Thuis oud worden is nou eenmaal een fijnere gedachte. Die eigen regie blijft behouden, en een mens kan rustig oud worden in eenContinue reading “Onbegrepen gedrag”
Onvermogen
‘Zorgen jullie vanaf nu maar voor haar, ik ga naar huis’. Hij is 92 en verblijft met zijn echtgenote bij ons op de afdeling. Ze kwamen direct vanuit het ziekenhuis bij ons wonen. Hand in hand liepen ze, ondersteund door familie, de afdeling op. Maar hij vind het nu wel mooi geweest. Hij mist zijnContinue reading “Onvermogen”
Zorgliefde
‘Hoe haal je het in je hoofd eigenlijk. Een boek schrijven. Jij. Wie zit er nou op een bundel met jouw ervaringen te wachten’? Om met anderen te delen wat ik in mijn werk heb meegemaakt was een stap. Een grote Ik heb mijn hart op een schaaltje gelegd Zo voelt het Maar vanaf dat eerste moment dat ik mijn ervaringenContinue reading “Zorgliefde”
Zorgen
‘Wat doe je nou eigenlijk de hele dag’, zegt hij. Ik schiet in de lach. Ik realiseer me heel goed dat mijn baan wat vaag is voor de meeste mensen. Ik probeer het vaak uit te leggen, vol hartstocht, juist omdat ik mijn baan zo prachtig vind. Maar het is verre van simpel omdat hetContinue reading “Zorgen”
Het laatste stukje
‘Hij is een stijfkop’, zegt zijn dochter, intens gesnik onderbreekt met enige regelmaat haar hartstochtelijke betoog. Zij zorgde voor hem, in haar uppie. Steeds een beetje meer, naarmate de jaren vorderde. Een vreemde in zijn huis accepteerde hij niet. Dus hielp ze hem met het huishouden, zorgde voor warme maaltijden en al het dagelijkse. DeContinue reading “Het laatste stukje”
Koos
Zorgen voor iemand van je eigen leeftijd confronteert dubbel, en ik krijg er altijd kippenvel van. Zeker als diegene een stempel als inoperabel en uitbehandeld heeft gekregen. Koos woonde in een minuscuul bovenhuisje, met een krakende smalle trap en een piepklein balkonnetje. Maar deze plek omvatte alles waar hij hartstochtelijk om gaf en alleen hierContinue reading “Koos”