Skip to content
Menu
Cynthia Poen
  • Archief
  • Contact Formulier
Cynthia Poen
dagboek

Een vreemde eend tussen heel veel zwanen

Posted on 24 augustus 201924 april 2022

Nog niet zo lang geleden las ik een artikel over buitenbeentjes en het maakte diepe indruk. Zelf voelde ik me ook zo’n buitenbeentje, ik paste gewoon niet. Ik voelde me een vreemde eend tussen heel veel prachtige zwanen om maar een vergelijking te maken. 

En geloof het of niet, maar ik worstelde het grootste deel van mijn leven met mijn onzekerheid. Ik had mezelf gewoon niet zo hoog zitten en bleef onveranderlijk streng. Naast alle overweldigende onzekerheden tijdens mijn puberjaren, leek ik dat gevoel daarna eenvoudigweg niet van me af te kunnen schudden. Het bleef maar aan me hangen. Mezelf kwetsbaar opstellen lukte niet, dus bleef ik op afstand, dat was vele malen eenvoudiger. 

De keren dat ik tijdens mijn leven een dagboek heb weggegooid zijn ontelbaar, want om mijn zielenroerselen op te schrijven was een gedurfde stap. Na het teruglezen van sommige passages, verscheurde ik het steeds weer in duizend stukjes. Al die gevoelens die daar open en bloot op papier stonden was voor mij veel te confronterend. In plaats daarvan verslond ik de boeken van anderen. Fictie of een biografie, het maakte me niet uit. Als het verhaal me meteen pakte was het goed. Dan zat ik heerlijk verstopt, weg van die echte wereld.

Dagboek

Tot mijn schrijfdrang te groot werd en ik mijn zielenroerselen naar een schrijvende schoolvriendin stuurde, eentje die ver weg woont. Mocht ze het gruwelijk vinden dan hoefde ik niet bang te zijn om haar de volgende dag bij de super tegen te komen. Voor mij de meest passende manier om kwetsbaar zijn, kwetsbaar met voldoende afstand. 

Zij moedigde me aan om door te schrijven en na een poosje besloot ik een schrijf workshop te volgen. Alle aanwezige schrijvers hadden razend interessante ideeën voor een boek, zij hadden stuk voor stuk heftige dingen meegemaakt. Ik voelde me wel een tikkie misplaatst, om heel eerlijk te zijn, met mijn lullige idee om een thriller te schrijven. Een zelfverzonnen, nietszeggend verhaaltje dat ik uit mijn duim ging zuigen. Ik voelde mijn onzekerheid weer de kop op steken en was onder de indruk van alles wat ik om me heen hoorde. 

Aan het eind van de middag kreeg ik mijn manuscript terug, inclusief feedback. Er stonden grote kruizen door overtollige tekst, en het verbaasde me oprecht hoe pijnlijk ik dat vond. Weer die kwetsbaarheid die ik onder ogen moest zien. Maar deze redacteur stuurde me tegelijkertijd de juiste richting op, en benadrukte wat wel goed was. ‘Je kan echt schrijven, zei ze, dus je moet doorzetten’. 

Over een paar weken wordt mijn eerste bundel uitgegeven en ook die thriller wordt een echt boek. Ik ben zoveel meer geworden dan ik was, dan ik ooit dacht te worden.

Het schrijven, het heeft me zo veel gebracht. Want eindelijk schrijf ik in dat dagboek, alleen een beetje anders. Precies zoals ik ben.

12 thoughts on “Een vreemde eend tussen heel veel zwanen”

  1. Yo schreef:
    24 augustus 2019 om 19:40

    Ik hou van jou X

    Beantwoorden
    1. Cynthia Poen schreef:
      24 augustus 2019 om 20:30

      ik ook van jou x

      Beantwoorden
  2. Carla van 't Hof schreef:
    25 augustus 2019 om 08:34

    Super, Cynt!!!!! Yess you can!

    Beantwoorden
    1. Cynthia Poen schreef:
      25 augustus 2019 om 11:51

      haha we gaan het zien lieverd! 🙂 xx

      Beantwoorden
  3. Inge schreef:
    25 augustus 2019 om 08:54

    Super geschreven weer!?

    Beantwoorden
    1. Cynthia Poen schreef:
      25 augustus 2019 om 11:51

      dank je mop xx

      Beantwoorden
  4. Joyce schreef:
    26 augustus 2019 om 17:30

    Blij dat je mij in vertrouwen nam. Blijf schrijven!! xx

    Beantwoorden
    1. Cynthia Poen schreef:
      26 augustus 2019 om 17:31

      dank je wel lieve Joyce! xx

      Beantwoorden
  5. Carolien schreef:
    4 september 2019 om 21:39

    Mooi en kwetsbaar en ja jij kunt dit absoluut!

    Beantwoorden
    1. Cynthia Poen schreef:
      5 september 2019 om 06:43

      dank je wel Carolien, lief! xx

      Beantwoorden
  6. Simone Bisel schreef:
    17 september 2019 om 16:51

    Mooi stuk!! Ik lees je verhalen altijd met veel plezier. Je hebt echt een talent.

    Beantwoorden
    1. Cynthia Poen schreef:
      18 september 2019 om 20:41

      dank je wel Simone! lief xx

      Beantwoorden

Geef een antwoord Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Categorieën

  • Caat Kordaat
    • Fictie
  • Corona, een leven met
  • De pen van Poen
  • In de media!
  • Mental Health
  • Ons volkswagenbusje, rondreizen door Europa
    • Duitsland
    • Frankrijk
    • Italië/Kroatie
    • Nederland
    • Oostenrijk
    • Scandinavie
    • Schotland
    • Spanje
  • Ouderschap
  • Pieterpad
  • Warme herinneringen
  • Werken in de gezondheidszorg, ervaringen van een verpleegkundige
  • Zelf je huis verbouwen
Privacy en cookies: Deze site maakt gebruik van cookies. Door verder te gaan op deze site, ga je akkoord met het gebruik hiervan.
Voor meer informatie, onder andere over cookiebeheer, bekijk je: Cookiebeleid

Meta

  • Inloggen
  • Berichten feed
  • Reacties feed
  • WordPress.org
©2023 Cynthia Poen | WordPress Theme by Superbthemes.com