Breed grijnzend zaten we elkaar aan te kijken.

We wilden nog zo graag, de liefste en ik. Zo graag nog even weg, even nog genieten van het buitenleven, voor de herfst er een eind aan zou maken. We hadden bij onze wederzijdse bazen nog een weekje vrij los weten te scharrelen, dus de voorpret kon volledig los. En daar zijn we dan ook echt razend goed in, in die voorpret. Frankrijk, Duitsland, een keur van bestemmingen kwam voorbij. En het wisselde ongeveer met de dag, wat het dan uiteindelijk zou gaan worden.

Lekker hoor zo’n camperbusje, en op de bonnefooi op vakantie gaan, wij houden ervan. Tot een rottige griep eerst de liefste onderuithaalde, en die griep mij vervolgens ook te pakken nam. Maar die ontzettend heerlijke week, stond wel voor de deur. En hoe lamlendig we ons ook voelden, we besloten om toch gewoon te gaan. Omdraaien en terug naar huis rijden kon tenslotte altijd nog. We gooiden wat kleren in een kratje, haalden een beetje foerage voor de eerste dag, maakten ons camperbed op en we gingen.

Griep

Onderweg ging het heerlijk, we reden niet te lang omdat de liefste en ik toch nog niet volledig fit waren en omdat de zon zo volop scheen. Daar wilden we toch ook nog wat van meepakken. Ons JBL-boxje stond op het dashboard te brullen, met het volume op hard. Dat is dan ook weer zo lastig als die kou nog in die kop zit, die doffe oren. Breed grijnzend zaten we elkaar aan te kijken, terwijl we volkomen nasaal en semi-doof meezongen, wij moesten er oprecht om gieren. Al onze gesprekken duurden minstens twee keer zolang, en de ‘hè wat zeg je’s’ vlogen over en weer. Maar wat voelde we ons weer enorme geluksvogels, zo op die franse snelweg, het genieten droop eraf.

We eindigden in Liverdun, een mooi plaatsje in Frankrijk, en we streken neer op een lief campinkje aan de moezel. Daar telden we onze zegeningen maar weer eens.

Ik weet het, het is heus niet elke dag feest, ook bij ons echt niet. Maar als we de kans hebben om er met ons camperbusje op uit te gaan, en de dag te plukken, dan doen we het. Want je leeft echt maar een keer, en zoals we regelmatig om ons heen horen, kan je leven van de een op andere dag in een horrorfilm veranderen. Dan hebben wij toch maar weer mooi deze gouden dag te pakken.