Boodschappen doen met de kerst begint een ding te worden. Soms heb ik er oprecht angstaanvallen van, als de nacht op zijn donkerst is. Dan schrik ik met het angstzweet op mijn rug wakker, en blijkt die enorme mensenmassa in de supermarkt gelukkig maar een droom.
De aanloop naar die ‘crisisweken’ begon dit jaar al vroeg, gevoelsmatig tenminste. Al ruim een week voor die kerstdagen daadwerkelijk voor de deur stonden waren veel van de schappen al leeg, en greep ik mis bij mijn doodgewone wekelijkse boodschappen.
Waarschijnlijk werd er al volop gehamsterd door alle ‘boodschappendoenmetkerst’-haters.
En toen bleek gister dat ook ik er aan moest geloven. Ik was aan het werk, en had trek in een vers broodje. Heel even twijfelde ik, maar ik voelde me stoer en dapper. Ik zou gewoon even snel langs de zelfscan gaan, dan stond ik vast zo weer buiten.
Ik beloofde mezelf plechtig om snel en vooral doortastend te zijn.
Bij het naar binnen gaan zag ik het al, er was een opstootje bij de zelfscan apparaten. Onrustig werd er rond gekeken door een groepje van een man of zeven, want alle scan-apparaten waren in gebruik en ze hielden scherp de nieuw aangeleverde in de gaten.
Kerstboodschappen
Dat werd vechten, dat zag je meteen, voor die eerst beschikbare.
Toch maar langs de kassa dan, op die zelfscanner wachten vond ik een te groot risico. Ik moest verstandig blijven, en het vege lijf heel houden. Eenmaal door het hekje zat ik direct in de officiële gevarenzone, en als een scherpschutter keek ik om me heen.
Links en rechts baanden mensen zich met verbeten blikken een weg naar voren, naar die laatste kerstboodschappen in het schap. Lieflijke grijze oudjes sloegen elkaar met stokbroden en voorkruipers werden met brute kracht afgestraft.
Ik schoof voorzichtig in de rij bij één van de kassa’s. Met een meelijwekkende blik werd ik door de caissière aangekeken. Ik verontschuldigde me voor mijn zielige boodschap. ‘Eenzame kerst’ zei ik schouderophalend 🤷♀️
Vanuit mijn ooghoeken zag ik de vechtpartij bij de zelfscan volledig uit de hand lopen. Snel rekende ik af, en net op tijd was ik die supermarkt uit, met huid en haar nog volledig intact.
Ik vond het bijna jammer dat ik weer aan het werk moest, een beetje sensatie is op zijn tijd ook best lekker tenslotte. Volgend jaar neem ik een stoel mee, ga ik die show uitgebreid en op mijn gemak bekijken 😉
Mooie kerstdagen ❤️