Eeuwige verbouwing deel 3

Jemig, dat verbouwen. En al dat schilderen. Het is wel echt een kwestie van de lange adem hebben. Maar ik ben niet van het opgeven dus ik buffel rustig door, als een dieseltje. Gister en vandaag had ik weer een schilderdag. Daar schreef ik al eerder over, omdat ik onbedoeld van alles mee schilder. Lichaamsdelen, de muren, mijn broek, mijn shirt. Daarbij is een traphekje met ronde spijlen knap krijgen best een dingetje maar ik ga er vol voor.

Aan het eind van weer een gevulde dag kijk ik toch weer onverdeeld tevreden naar het resultaat. Geen verfdruipers te zien en alles wordt wit, fris, knappies. Een meisje kan toch echt alleen maar trots zijn op al dat werk, zeg nou zelf.

schilderen

Nu krijgt onze jongste prinses morgen de sleutel van haar eigenste paleis, dus het klussen wordt nog even in de tweede versnelling geworpen. Ook daar moet worden behangen, geschilderd, vloeren gelegd en overall geklust. Vanaf volgende week besloot ik doortastend.

Want deze heeft gewoon een last minute naar de sneeuw geboekt. Ik leef tenslotte maar één keer en die dag moet geplukt worden, vandaag nog. Want ik wil het al zolang en echt zo graag, zo heel erg graag. Snitzels met pommes eten, grosse bieren drinken en volgens mij staat zo’n dirndl me ook fantastisch. Dus ik gooi voor even mijn kluspak in de hoek en mijn kwasten mogen me ook gestolen worden, ik ga een potje genieten.

Mooie jaarwisseling voor iedereen! Ik ben er even tussenuit 🙂