Skip to content
Menu
Cynthia Poen
  • Contact Formulier
Cynthia Poen
schrijven

Dat boek, deel twee

Posted on 17 mei 202030 september 2020

Vanmorgen heb ik rigoureus tienduizend woorden geschrapt. Mijn vinger zweefde een poosje boven die deleteknop, maar ik moest doorzetten en ik wist het. Dat ik het serieus moeilijk zou vinden, verbaasde me. Ik had er oprecht de pest over in.

Ooit was ik enthousiast begonnen met het schrijven van een boek, vanuit een idee dat zomaar ineens in mijn hoofd sprong. Heel stoer had ik bedacht dat ik dat gewoon ging doen, maar eigenlijk deed ik maar wat. Ik had werkelijk geen idee. Het was leuk en lastig tegelijk.

Het schoot ook niet echt op, dat boek, het voelde als los zand en ik was het spoor een beetje bijster. Het maalde maar door mijn hoofd dat het uiteindelijk heel erg slecht zou blijken te zijn. Een blog schrijven of een boek, het is onvergelijkbaar. Ook al wilde ik het ontzettend graag, het leek nog nergens naar.

Schrijven

Wat ik vooral was vergeten, was om er plezier aan te beleven. Aan het creëren van dat boek. Want tijdens het schrijven, deed ik weinig meer dan kijken naar de hoeveelheid woorden die ik ondertussen had geschreven. Ik vergat simpelweg om iets moois te maken. Alleen die zestigduizend woorden die ik minimaal moest schrijven, daar moest en zou ik heen.

Mezelf onder druk zetten, ik ben er een meester in. Maar eindelijk begin ik dat steeds meer af te leren.

Ik leer om lief te zijn voor mezelf.

Natuurlijk droom ik ervan dat ik het afschrijf. Iets goeds schrijven lijkt me fantastisch. Ik droomde daar als meisje al van, ik miste alleen het zelfvertrouwen om er daadwerkelijk aan te beginnen. Van heel veel woorden een samenhangend geheel maken is waanzinnig knap, en mijn bewondering voor elke schrijver groeit met de dag.

Ik heb de laatste tijd heel veel doelen losgelaten, en dat geeft ruimte. Ik ga het wel zien. Ik wil genieten van het proces, en als ik het af kan schrijven is dat al supermooi. Met de hulp van een bestsellersschrijfster zit ik inmiddels weer op het juiste spoor, zij leert me kostbare lessen. Vol enthousiasme merk ik dat ik mijn stem weer heb gevonden. Soms lig ik wakker in de nacht omdat ik mijn eigen verhaal zo eng vind, wat een watje ben ik toch, ik schrijf het nota bene zelf.

Volgende keer moet ik maar proberen om een kinderboek te schrijven, dat is wellicht beter voor mijn nachtrust 🙂

Geef een reactie Antwoord annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Categorieën

  • Cynt blogt
  • Diversen
  • Ervaringen coronatijd
  • Ervaringen van een mama
  • Fictie
  • Kampeeravonturen
  • Met een knipoog
  • Warme herinneringen
  • Zelf klussen
  • Zorgblog

Archief

  • januari 2021
  • december 2020
  • november 2020
  • oktober 2020
  • september 2020
  • augustus 2020
  • juli 2020
  • juni 2020
  • mei 2020
  • april 2020
  • maart 2020
  • februari 2020
  • januari 2020
  • december 2019
  • november 2019
  • oktober 2019
  • september 2019
  • augustus 2019
  • juli 2019
  • juni 2019
  • mei 2019
  • april 2019
Privacy en cookies: Deze site maakt gebruik van cookies. Door verder te gaan op deze site, ga je akkoord met het gebruik hiervan.
Voor meer informatie, onder andere over cookiebeheer, bekijk je: Cookiebeleid

Meta

  • Inloggen
  • Berichten feed
  • Reacties feed
  • WordPress.org
©2021 Cynthia Poen | WordPress Theme by Superbthemes.com