Skip to content
Menu
Cynthia Poen
  • Contact Formulier
Cynthia Poen
altijd verpleegkundige

Mijn eerste dag

Posted on 6 juni 202018 augustus 2020

Ik ben vroeg, te vroeg, natuurlijk. Onrustig ga ik op de houten bank zitten naast de voordeur. Het is al heerlijk en de zon verwarmd mijn gezicht. Ik voel de enorme kluwen aan emotie die zich roeren in mijn lijf. Het is een mengeling van allerlei verstopte angsten en ik besluit de deur dicht te laten. Hoe hard al dat gevoel ook op de deur klopt om naar buiten te mogen. Ik kan het niet toelaten, nog niet.

Een goed half uur later gaan we op pad, lopend. Het dorp waar ik die dag wordt ingewerkt als wijkverpleegkundige is klein. Na een heftige traumatische gebeurtenis, had ik het zorgen in de kast gezet. Ik kon het niet meer, verpleegkundige zijn. Wilde mezelf niet meer blootstellen aan al dat gevoel. Want dat is het voor mij, zorgen voor een ander mens, heel veel gevoel.

Inmiddels is het een jaar geleden dat ik voor het laatst zorgde en ik ben benieuwd hoe het zal voelen om er weer in te stappen. Kan ik het nog? Gaat het weer net zo natuurlijk als het voorheen altijd ging? Die kluwen van emotie klopt nog steeds onvermoeibaar hard om naar buiten te mogen maar ik hou resoluut de deur dicht.

Altijd verpleegkundige

Samen met mijn collega zorgen we die ochtend voor heel veel lieve mensen en mijn jarenlange ervaring steekt enthousiast haar hoofd om de deur, ik geniet.

Aan het eind van de ochtend voel ik opluchting. Want naast alle spanning was er die ochtend ook volop herkenning. En blijheid. Ik voelde ook weer hoe fijn ik het vind om te zorgen, hoe goed het bij me past. Eenmaal thuis kwam onherroepelijk het onder ogen zien van wat ik die ochtend had gedaan. De rest van de middag ploeterde ik achter de kruiwagen en sjouwde verbouwingspuin in de container, om dat hoofd van mij maar weer leeg te krijgen.

Die eerste stap was ongelofelijk moeilijk en hoe graag ik die ook wilde zetten, bij twijfel zet ik niet door. Zorgen voor een ander mens is ontzettend bijzonder en mooi en waardevol maar vraagt 150% van mij als professional. De komende weken ga ik ontdekken of ik dat weer teruggevonden heb.

Ik hoop het zo……

6 thoughts on “Mijn eerste dag”

  1. Felice Veenman schreef:
    6 juni 2020 om 18:56

    stap voor stap, day bye day, zei mijn vader altijd

    Beantwoorden
    1. Cynthia Poen schreef:
      7 juni 2020 om 09:10

      zo is het, een tikkie minder streng is soms best fijn.

      Beantwoorden
  2. Niek Veldhuis schreef:
    16 oktober 2020 om 12:07

    Hallo Cynthia, nu, via de camperbus site kom ik je blog tegen. Ik heb ook een T4 California dus ken het gevoel maar dat terzijde. Ik ben je als zorgprofessional in de omgeving van Haarlem al eens tegengekomen. Woon nu in het oosten van het land, geen coronavluchteling maar ik ging voor de liefde. Je schrijft mooi en treffend over de zorg, spreekt me aan en raakt me ook.
    Het is nu zoeken naar de juiste bejegening en vraagt ook van mij nieuwe aandacht voor de instrumenten die ik eerder gedachteloos kon inzetten. En het contact met de cliënt door al dat beeld bellen en thuiswerken wordt een beetje een gemis. Je realiseert je hoe je met alleen je aanwezigheid/nabijheid al een verschil kunt maken, alle zorgmodellen ten spijt gewoon met een glimlach, compliment of discrete aanraking. Kortom ik snap je.
    Over je bus: Er zit een aardig VW camper bedrijfje in Noordwijkerhout. Zij kunnen een hefdak geheel voor je in orde maken. Hangt wel een prijs aan maar keurig verzorgd. Ze heten Poptops.
    Groeten uit Denekamp!

    Beantwoorden
    1. Cynthia Poen schreef:
      17 oktober 2020 om 11:19

      Hi Niek,
      wat leuk dat je de moeite neemt om uitgebreid te antwoorden, vind ik echt heel erg leuk. En dank je wel voor je complimenten en je tips, die tip ga ik zeker nader onderzoeken! Hartelijke groeten terug uit Heemskerk 🙂

      Beantwoorden
  3. Niek Veldhuis schreef:
    17 oktober 2020 om 12:49

    Top! zeker doen. Groeten Niek

    Beantwoorden
    1. Cynthia Poen schreef:
      17 oktober 2020 om 16:47

      Ik hou je op de hoogte Niek 🙂

      Beantwoorden

Geef een reactie Antwoord annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Categorieën

  • Cynt blogt
  • Diversen
  • Ervaringen coronatijd
  • Ervaringen van een mama
  • Fictie
  • Kampeeravonturen
  • Met een knipoog
  • Warme herinneringen
  • Zelf klussen
  • Zorgblog

Archief

  • januari 2021
  • december 2020
  • november 2020
  • oktober 2020
  • september 2020
  • augustus 2020
  • juli 2020
  • juni 2020
  • mei 2020
  • april 2020
  • maart 2020
  • februari 2020
  • januari 2020
  • december 2019
  • november 2019
  • oktober 2019
  • september 2019
  • augustus 2019
  • juli 2019
  • juni 2019
  • mei 2019
  • april 2019
Privacy en cookies: Deze site maakt gebruik van cookies. Door verder te gaan op deze site, ga je akkoord met het gebruik hiervan.
Voor meer informatie, onder andere over cookiebeheer, bekijk je: Cookiebeleid

Meta

  • Inloggen
  • Berichten feed
  • Reacties feed
  • WordPress.org
©2021 Cynthia Poen | WordPress Theme by Superbthemes.com