Skip to content
Menu
Cynthia Poen
  • Archief
  • Contact Formulier
Cynthia Poen
knopen

Mijn lange haar

Posted on 19 november 202013 december 2020

Dat haar van mij, het is een flinke bos, en ik heb er ook heel veel van. Echt heel fijn, tot ik het zo maar ineens een beetje zat was. Want die enorme bos, die werd maar steeds langer en langer. Voor mij wel bijzonder, want ik veranderde heel regelmatig van lengte. Dat die schaar er niet eerder ingezet is, is dus atypisch. Net bevallen van mijn oudste, knipte ik het ook rigoureus. Van heel erg lang, naar heel erg kort. Als ik die foto’s terug zie, moet ik altijd een beetje slikken, gruwelijk kort was het. Gelukkig groeit het wel heel rap, dus mocht het vanmiddag echt te kort voelen, dan is het in no time weer op lengte.

Inmiddels heb ik het namelijk alweer heel veel jaren hetzelfde, lang. En het was echt wel makkelijk, met sporten of warm weer, lekker omhoog steken en klaar. En het zat ook wel goed, dat haar van mij. Beetje krul, lekker soepeltjes. Ik doe er bijzonder weinig aan, behalve geregeld wassen. De lucht droogt het en klaar. Geen spulletjes erin, geen wat dan ook eigenlijk. Ik ben niet zo van getuttel, zo is het nou eenmaal. Net als make-up, dat gebruik ik ook maar zelden.

Maar de laatste tijd, het zinde me gewoon niet meer, het voelde alsof de structuur van die bos ineens verandert was. Na maanden van zonneschijn en heel veel zwemmen in allerlei soorten water, was het constant kurkdroog geworden. Mijn straf natuurlijk, voor dat gebrek aan spulletjes in dat haar stoppen.

Als jong meisje had ik het altijd lang, en omdat het in mijn jonge jaren nog veel dikker was, zat het ook heel vaak vol met klitten en knopen. Mijn moeder knipte er regelmatig een lading knopen tussenuit, omdat de borstel er gewoonweg niet doorheen kwam. Als tiener kleurde ik het in allerlei verschillende kleuren, het is zelfs een poosje rode koolrood geweest. Dat was ook wel weer een dingetje 🙂 Maar mijn dikke haar liet me nooit in de steek, heel trouw bleef het mooi.

Knopen

Maar de laatste tijd verdwenen mijn enthousiaste krullen door het gewicht van die lengte, en door dat droge van zon en water. En Cynt wordt een tikkie grijs, dus de structuur van dat haar wordt ook gewoon wat anders. Dralen over dat soort keuzes duren nooit erg lang, dus ging rigoureus de schaar erin. Huppetee. Gevoelsmatig verliet ik kilo’s lichter de kapsalon. Ben benieuwd hoe lang ik het deze keer volhoud, of dat ik morgen alweer begin met lengte kweken. Wie zal het zeggen…..

2 thoughts on “Mijn lange haar”

  1. Yolanda Stam schreef:
    19 november 2020 om 13:59

    Stik jaloers ben ik op die prachtige dikke bos met haar.( de verdeling is niet helemaal gelukt ??)…maar een stukkie eraf staat vast prachtig en ik ben héél benieuwd ?

    Beantwoorden
    1. Cynthia Poen schreef:
      19 november 2020 om 18:54

      haha, sorry zus, die verdeling is inderdaad niet volledig geslaagd. Ik app je een foto 🙂 xx

      Beantwoorden

Geef een antwoord Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Categorieën

  • Caat Kordaat
    • Fictie
  • Corona, een leven met
  • De pen van Poen
  • In de media!
  • Mental Health
  • Ons volkswagenbusje, rondreizen door Europa
    • Duitsland
    • Frankrijk
    • Italië/Kroatie
    • Nederland
    • Oostenrijk
    • Scandinavie
    • Schotland
    • Spanje
  • Ouderschap
  • Pieterpad
  • Warme herinneringen
  • Werken in de gezondheidszorg, ervaringen van een verpleegkundige
  • Zelf je huis verbouwen
Privacy en cookies: Deze site maakt gebruik van cookies. Door verder te gaan op deze site, ga je akkoord met het gebruik hiervan.
Voor meer informatie, onder andere over cookiebeheer, bekijk je: Cookiebeleid

Meta

  • Inloggen
  • Berichten feed
  • Reacties feed
  • WordPress.org
©2023 Cynthia Poen | WordPress Theme by Superbthemes.com