Onmogelijk afscheid

Ik zie twee bruine paardenstaartjes en een jong gezichtje verschijnen als de voordeur open gaat. ‘Ben jij de zuster die voor papa komt zorgen’? vraagt ze.Ik laat mezelf zakken tot haar niveau, en kijk in twee onschuldige bruine kijkers.‘Hoi, ja dat ben ik’ zeg ik glimlachend. Ze steekt een klein handje naar me uit, en hij verdwijntContinue reading “Onmogelijk afscheid”

Een piepklein caravannetje

‘Weet je wat nou leuk zou zijn, zeg ik tegen de liefste, een klein caravannetje. Een lief klein pukkeltje, puur en alleen om in te slapen. Die hangen we achter ons busje en zo hebben we meteen meer ruimte’. De liefste kijkt opzij en grijnst. We zijn met ons rijdende bed onderweg naar huis, naContinue reading “Een piepklein caravannetje”

Laatste wens

Sterven doen we allemaal op onze eigen manier, en wat op dat kwetsbare moment fijn voelt is ook voor iedereen anders. Sommige mensen zijn het allerliefste in hun eigen ’thuis’, maar het gebeurd ook regelmatig dat iemand thuis niet meer fijn vind. Als er weinig tot geen netwerk is kan het voorkomen dat iemand eenContinue reading “Laatste wens”

‘Mijn’ bijzondere meneer

Vandaag eindigt het leven, het leven van ‘mijn’ bijzondere meneer, hij verlangde naar zijn einde. Zijn leven is geleefd, vind hij zelf, het is mooi geweest. Met de regie stevig in eigen handen, kiest hij zijn eigen moment. Ik vind hem dapper, ‘mijn’ bijzondere meneer, want deze laatste periode was razend lastig voor hem. ZijnContinue reading “‘Mijn’ bijzondere meneer”