Gouden randje

beroep

De zorgwereld is bij tijd en wijlen een ondoordringbaar woud, en als je de weg niet weet verdwaal je onherroepelijk. Dagelijks komen er vragen binnen van mensen die al hopeloos verdwaald zijn en naarstig naar hulp zoeken, en wij wijzen ze met liefde in de juiste richting.

Gister werd ik gebeld door een oudere heer die zich alvast voor de zekerheid in wilde laten schrijven, hij was tenslotte al op leeftijd. Hij had allerlei indianen verhalen gehoord en was bang dat hij ergens ver van huis en haard ‘weggestopt’ zou worden als hij niet uitkeek. Gelukkig kon ik hem geruststellen en ontstond er een gezellig gesprek.

Toen ik vroeg van wie hij die informatie had gekregen dat hij ‘zomaar ergens weggestopt kon worden’ schoot hij in de lach. Hij had het van een meisje gehoord, een meisje van 83 dat een oogje op hem had zei hij vrolijk. Ik hoorde de kwinkslag in zijn stem en ik moest er van grinniken. Spontaan begon hij van alles te vertellen, over zijn leven, over ‘dat meisje’ waarna hij vanuit het niets ‘Trees gaat met een Canadees’ begon te zingen. En vertelde me meteen iets over de herkomst van dat liedje. Ik koest dit soort prachtige momenten, rijkdom is het.

Beroep

Er wordt zoveel gevonden van de zorg. Het is zwaar, er is een schreeuwend personeelsgebrek, de verantwoordelijkheid is enorm, er is teveel bezuinigt en de goede mensen lopen weg. Onderbetaald, ondergewaardeerd, onder van alles en allemaal waar, ik kan het niet ontkennen. Het zou fantastisch zijn als er een andere koers zou worden ingeslagen.

Zorg is echter naast dat alles ook een geweldig beroep, iets om razend trots op te zijn, prachtig en rijk. Iets voor een ander mogen betekenen is enorm waardevol, hoe klein het ook lijkt. Want voor een ander voelt dat gebaar soms als enorm groot. Ik geef niet alleen in mijn werk, ik krijg ook, wagonladingen vol. Mooie lessen, warme dankbaarheid en regelmatig een glimlach van oor tot oor. Ik deel hem ook graag uit, die glimlach, en nog zoveel meer. Echt vol overtuiging en met liefde.

Die middag had mijn werkdag een prachtig gouden randje, hoe was jouw werkdag?

Published by Cynthia Poen

Ik ben een schrijver, en daar ben ik retetrots op. Het duurde even, voor ik die woorden in mijn mond durfde te nemen in associatie met mezelf maar inmiddels doe ik het gewoon.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *