Pannenkoeken.

verschijnselen

Ik ben een lezer, mezelf verrijken met kennis is een eigenschap die ik constant aan probeer te zetten. Boeken, de achterkant van een verpakking. Ik verslind het als het leesbaar is. Als kind wilde ik altijd iets te lezen hebben, kon ik me fijn even verstoppen in een andere wereld.

Zo las ik de laatste tijd regelmatig stukken over de overgang. Niet bewust hoor, ik laat me al scrollend graag verrassen. En naast alle ontwikkelingen in de gezondheidszorg lees ik lukraak ook graag ‘allerlei’. En dat was verbazingwekkend vaak over dat specifieke onderwerp.

Op mijn leeftijd zit je middenin dat hele gebeuren dus had ik verwacht veel herkenning te vinden. Nou dat viel dus vies tegen. Buiten de opvliegers, die heus af en toe voorbij komen, en die rimpels( tja logisch) herkende ik gewoon maar weinig. Hele hevige verschijnselen werden er opgenoemd door een scala aan wanhopige dames. Zoals forse stemmingswisselingen, waterstromen langs het lichaam tijdens een opvlieger en dat ontelbare keren per dag. Twintig kilo erbij in een vingerknip, niet kunnen slapen, stormen en ellende en wat nog. En dat was dan nog maar een topje van de ijsberg.

Eerlijkheidshalve heb ik ook poosje last gehad van dat slechte slapen, maar inmiddels slaap ik elke nacht weer als een roosje. Een enkele uitzondering daargelaten. En die fysieke kenmerken van je lijf, tsja, ik ben ook wel een tikkie ronder geworden. Logisch vind ik dat.

Verschijnselen

Het laatste stuk heeft het over een bolle buik en platte billen, het schijnt zo te zijn dat de ene ronding verdwijnt en naar een ander gebied trekt. Een soort nomadentrek, maar dan richting het noorden. Nu ben ik niet heel erg ijdel maar een klein beetje ‘in shape’ ouder worden wil ik wel graag. Buiten het feit dat een fit lijf gewoon veel fijner aanvoelt staat het een en ander ook leuker. En dat verplaatsen van jezelf gaat ook een stuk eenvoudiger, niet onbelangrijk.

Vanmorgen stond ik voor de spiegel. Van die platte billen, daar merk ik helaas nog geen fluit van, die van mij zijn nog zo rond als wat. Tot de tijd dat ik ineens wel pannekoekbillen heb ga ik dus maar lekker naar de sportschool, kijken of het me lukt om er zelf pannenkoeken van te maken. 🙂

Published by Cynthia Poen

Ik ben een schrijver, en daar ben ik retetrots op. Het duurde even, voor ik die woorden in mijn mond durfde te nemen in associatie met mezelf maar inmiddels doe ik het gewoon.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *