Skip to content
Menu
Cynthia Poen
  • Archief
  • Contact Formulier
Cynthia Poen
telefoon

Franse slag

Posted on 2 augustus 20222 augustus 2022

‘Spreek ik met Sylvia’? Haar stem klinkt oud en breekbaar. Ik zeg dat ik Cynthia heet maar die naam vind ze veel te ingewikkeld. Hem herhalen lukt niet goed ondanks mijn pogingen om mijn naam duidelijk uit te spreken. ‘Ik dacht dat vandaag de hulp weer zou komen maar ik ben een week te vroeg zag ik’. Ze schiet in de lach. ‘Ik zie in mijn agenda dat het pas drie augustus is vandaag in plaats van negen augustus’.

Ik houd wijselijk mijn mond want het is vandaag pas twee augustus, maar een kniesoor die daar op let. Ik vertel haar dat het niet erg is dat ze zich vergist maar dat ze niet spreekt met de afdeling huishoudelijke hulp. Vanzelfsprekend wil ik haar wel doorverbinden naar de juiste persoon. Zij wil gewoon heel graag gerustgesteld worden, en zeker weten dat Sylvia de week erna weer bij haar langskomt om haar huisje te poetsen.

Als je vaak iets vergeet is een bevestiging van wat je denkt te weten heel erg fijn.

Telefoon

Ik verbind haar door en leg glimlachend de telefoon neer.

Na een verlate lunch gaat mijn telefoon weer over en ik hoor direct dat ik dezelfde dame van vanmorgen aan de lijn heb. ‘Ja, zegt ze vragend, wat is er kind’? Ik schiet in de lach en zeg tegen haar dat ze mij heeft gebeld. ‘O echt, zegt ze, o jeetje kind dat is vast door vanmorgen. Toen hadden we elkaar toch ook aan de lijn’? Ik beaam dat terwijl zij gezellig verder kletst. Ze verteld over die mannelijke hulp die binnen de afgesproken uren sneller klaar was met het poetsen van haar huis. Hij ging vervolgens even op de bank zitten en dronk samen met haar koffie om zo de resterende tijd te vullen. Haar stem klinkt opgetogen als ze het aan me verteld.

‘Ik werk ook altijd met de franse slag hoor, zegt ze, dus ze hoeven bij mij niet zo hard te werken’. Ik zeg tegen haar dat een praatje ook gezellig is, en zij roept enthousiast dat ze dat veel belangrijker vind. Ze ziet niet veel mensen en vind wat gezelschap zalig. We kletsen nog even en ze verontschuldigd zich voor het nogmaals bellen. Ik druk haar op het hart dat het echt niet erg is, dat ze me altijd mag bellen als ze behoefte heeft aan een kletspraatje en dat ik dat ook gezellig vind. ‘Wat heerlijk meisje, misschien doe ik dat nog weleens. Nu ga ik even mijn vriendin bellen want die moest ik ook nog spreken vandaag’

Met een welgemeend wie weet tot ziens nemen we afscheid. Mijn dag is weer gemaakt 🙂

Geef een antwoord Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Categorieën

  • Bloopers en overwinningen
  • Caat Kordaat
    • Fictie
  • Corona, een leven met
  • Gezondheid en zijn uitdagingen, een healtylife is niet simpel
  • Ons volkswagenbusje, rondreizen door Europa
    • Duitsland
    • Frankrijk
    • Italië/Kroatie
    • Nederland
    • Oostenrijk
    • Scandinavie
    • Schotland
    • Spanje
  • Ouderschap
  • Pieterpad
  • Warme herinneringen
  • Werken in de gezondheidszorg, ervaringen van een verpleegkundige
  • Zelf je huis verbouwen
Privacy en cookies: Deze site maakt gebruik van cookies. Door verder te gaan op deze site, ga je akkoord met het gebruik hiervan.
Voor meer informatie, onder andere over cookiebeheer, bekijk je: Cookiebeleid

Meta

  • Inloggen
  • Berichten feed
  • Reacties feed
  • WordPress.org
©2022 Cynthia Poen | WordPress Theme by Superbthemes.com