Mijn hoofd gonst nog van zaligheid. Ondanks dat de nacht een tikkie te kort was en lichtelijk onrustig, overheerst dat heerlijke voldane. Ons volksfeest was als vanouds, met een flink scheutje extra.
Ogenschijnlijk heb ik iets gezaaid, ergens in de jaren hiervoor. Hoe en wanneer ik dat heb gedaan, ik heb werkelijk geen idee. Maar ik heb volop mogen oogsten de afgelopen dagen. Mijn kermis was een aaneenschakeling van liefde. Ik heb vastgehouden en ontmoet en het voelde zelden zo fijn als het de afgelopen dagen voelde. Alle fotoās die zijn genomen beamen het, want op allemaal sta ik te stralen.
Stralen
Ik weet het heus, ik houd nou eenmaal van een goed feestje, maar deze was wel drie punt nul hoor. Elke dag heb ik ruim tien kilometer gedanst en ik knuffelde me helemaal scheel, ik gok ook een ruime tien kilometer š En al mijn knuffels werden stuk voor stuk vol enthousiasme ontvangen. Kom maar door Cynt š Vanmorgen om 5 uur zat ik in de auto. Een tikkie verkreukeld nog, met een kop zwarte koffie in mijn handen. En met een hart vol en zwaar van alles wat ik mocht ontvangen.
Ik heb nu al heimwee.
De zon kwam adembenemend op terwijl wij richting het zuiden reden. Al dat natuurschoon maakt je stil en nederig, net als al die lieverds die ik tegenkwam de afgelopen dagen. De komende weken ga ik al die beelden nog eens uitgebreid in mijn hoofd afspelen. Wat een rijkdom!
Het was weer als vanouds Cynt, en jouw stralen waren oogverblindend
Ah zo lief, heerlijk om je weer even vast te houden moon! xx