Vakantie is voor mij niets moeten, ik laat me graag verrassen door wat de dag brengt. En soms brengt ie niks, ook goed. Ik zwem wat, doe eens een tukkie en laat mijn dagelijkse tempo vertragen. De liefste en ik smeden nieuwe plannetjes, bespreken onze financiële situatie en stemmen onze golflengtes weer op elkaar af. We lachen, kletsen en genieten van elkaar. Af en toe zoeken we een dorpje op en wandelen we langs de meanderende straatjes vol met dat echte franse.
Ik ben er verliefd op geworden, de afgelopen jaren, op Frankrijk.
Tijdens deze vakantie keek ik ook achterom. Op mijn boek ‘Zorgliefde‘ die uitkwam in mei van dit jaar, op dat eigen bedrijf dat ik startte en die ik ‘Caat Kordaat’ noemde en op alles wat er nog staat te gebeuren. Mijn tweede boek ziet binnenkort het levenslicht en ik ben nu nog druk aan het herschrijven (razend spannend)
Vertragen
Naast mijn andere opdrachtgevers ben ik sinds deze maand ook vaste columnist geworden voor Carend en in oktober mag ik meeschrijven aan een verpleegkundige leerlijn. Mijn schrijvershobby begint lichtelijk uit de bocht te vliegen.
Maar het geeft ladingen energie. Zolang ik alles kan blijven combineren met mijn baan ga ik er vol voor. Een jaar geleden had ik niet gedacht dat ik hier nu zou staan, op dit punt, en ik ben oprecht dankbaar voor alles wat er op mijn pad is gekomen. Natuurlijk heb ik er zelf hard voor gewerkt maar dat is geen garantie, niet alles lukt omdat je er toevallig hard voor werkt.
Met mijn voetjes heerlijk koel in de rivier de Ardèche en met die zuidelijke zon nog vol op mijn bol geniet ik van een week ‘even helemaal niets’.