De laatste weken bekroop me een nieuw gevoel, en eentje waar ik niet heel gelukkig van werd. Na alles wat ik al had overwonnen bleek ik toch ineens in een oude valkuil te zijn getrapt. Vasthouden waar ik eigenlijk los moet laten.
Via dat #Stapbudget was ik begin dit jaar een #schrijfopleiding gestart. Echt heel leuk maar er waren nogal wat kinderziektes die verslagen moesten worden. Bij de schrijfopleiders, niet bij mij, ik had die kinderziektes al gehad. Het contact en de lessen verliepen verre van soepel.
Maar ik liet me niet uit het veld slaan. Mijn einddoel had ik duidelijk voor ogen, en ik zou niet rusten voor het was behaald. De begeleider die ik kreeg toegewezen was een aardige vent maar hij had zoveel schrijvers toegewezen gekregen dat er amper tijd was voor mij.
Wederom geen reden om ontmoedigt te raken, ik beet me juist vast.
Braaf ging ik aan de slag met zijn tips en haalde informatie op waar ik maar kon.
Urenlang schrapte, schreef en poetste ik op. En langzaam maar zeker viel het kwartje, ik snapte waar het op punten schuurde. Leren schrijven is een proces en eindigt nooit. Maar halverwege dat proces kreeg ik geen contact meer met mijn coach, afspraken werden niet nagekomen en ik zag mijn droom in duigen vallen.
Op zijn Cynts bleef ik stug volhouden. Dat verleidelijke visioen van mijn boek hield ik stevig vast.
Schrijfopleiders
De eigenaar van de schrijfopleiding werd na weken van stilte mijn nieuwe contactpersoon. Verre van ideaal natuurlijk, directeuren zijn druk, vooral als ze meerdere uitgeverijen beheren, en ik behoef aandacht 😉 In de wandelgangen en via social media bleken er ladingen mensen te zijn gestopt. Vanzelfsprekend bleef ik hardnekkig volhouden. Steeds opnieuw werden er beloftes gedaan die niet na werden gekomen. Geen controle hebben op je eigen manuscript of hoever ze zijn met het redigeren van al mijn woorden maakte me gek. Zo ga je niet met mensen om, behoor je niet met mensen om te gaan. Maar ja, zelf in die valkuil gestapt. Eigen schuld, dikke bult
Gister verloor ik mijn geduld.
En dan moet je het echt wel bont maken hoor. Maar ik was het echt spuug-spuug en spuugzat. Ik had een totale emotionele meltdown. Pfoe. En weer kreeg ik een belofte. Volgende week krijg ik mijn manuscript terug van de redactie.
Ben benieuwd. Maar op de schaal van ‘moedeloos zijn’ zit ik inmiddels wel echt aan mijn tax… Als dit goed komt dan zou dat een regelrecht wonder zijn.
Toch maar weer de stofzuiger pakken 😬
Succes met wederom een les geduld
Peter
pffff, dank Peet, die les is niet aan mij besteed gok ik….duim je voor me?
Lieve Cynt,
Jij kan dit! Geloof in je eigen kracht!
En laat je niet uit het veld slaan.
Kus Syl
Lief! dank je wel mop. Heel fijn een berichtje zoals deze x
Herkenbaar! Dezelfde wijze van doen van de schrijfopleider. Dezelfde wijze van doen van mij als cursiste. Een triest gebeuren een cursus zo af te moeten sluiten. Ik heb mij afgemeld voor het stap-budget en heb melding gemaakt van de schrijfopleider. Misschien een tip voor jou? In elk geval: heel veel plezier met schrijven en het schrijfproces. Groetjes!
Dank Vera! Op dit moment lijkt er toch eindelijk schot in te zitten maar wat ontzettend jammer dat het bij jou niet is gelukt! Ben je nog wel aan het schrijven aan je boek? Of heb je een andere opleider gevonden inmiddels? Groet Cynthia
Jouw verhaal is mijn verhaal! Ik ben ook driekwartjaar aan het lijntje gehouden. Duizend euro weggegooid. Ik ben zooo boos. Maar waar kunnen we met onze klachten naartoe?
Sterkte in elk geval!
Tim
Merci Tim en ook sterkte voor jou natuurlijk! Ben je nog wel aan het schrijven? Plannen voor je boek? Mijn eerste boek heb ik zelf uitgegeven, met wat hulp, wellicht is dat voor jou een optie? Groetjes! Cynthia
Hoi Cynthia, inmiddels is mij duidelijk geworden dat schrijfopleiders failliet is. Ik heb net als vele anderen mij vol overtuiging en passie ingezet om mijn boek af te maken. Halverwege de opleiding viel de coach begeleiding weg en sindsdien krijg ik alleen maar beloftes en nieuwe plannen voor het uitgeven van mijn boek. Ik wil erg graag mijn boek uitgeven desnoods zelf. heb je tips hoe je dat hebt gedaan. Groet Sander
Hi Sander,
Ik weet natuurlijk niet goed hoever je bent met je boek en of je nog steeds in contact bent met schrijfopleiders. Mijn eerste boek is non-fictie, en ik ben in 2021 puur toevallig in contact gekomen met een stichting die mij geholpen hebben.Voor een van tevoren afgesproken bedrag hebben ze het binnenwerk gemaakt, de cover ontworpen en een persbericht gemaakt. Verder hebben ze met tips en advies geholpen. Ontzettend fijn. Daarna ben ik bij schrijfopleiders gestart, voor mijn tweede boek. Die is nu in wording maar dat is fictie. Wat voor boek heb je geschreven? Wie weet kan ik je dan gericht een tip geven. Cynthia
Dank voor je reactie cynthia! Ik heb nog steeds contact met schrijfopleiders . Ik schrijf kinderboeken Fictie. Maar het vertrouwen dat het een afgerond project wordt en succesvol met een gedrukt boek kan afsluiten is volledig weg. Door de talloze beloften en nieuwe planningen die vervolgens niet worden nagekomen
ai dat klinkt inderdaad als een moeizaam traject. En herkenbaar. Ik heb helaas geen ervaring met kinderboeken maar als je vertrouwen hebt in je eigen werk en er iets voor over hebt zijn er wel mogelijkheden. Of opnieuw het STAP budget aanvragen en ergens anders met frisse moed doorgaan? Kijk eens op de website van Maria Genova. Zij heeft zelf een aantal bestsellers geschreven en helpt beginnende schrijvers op weg. Ik probeer zelf toch nog even vast te houden ondanks dat het inderdaad lang duurt en moeizaam gaat, maar het zou mooi zijn als ik uiteindelijk mijn boek in handen heb. En ik heb geen haast 🙂 Mocht het uiteindelijk op niks uitdraaien wil ik het via Pumba proberen of via brave new books. Mocht je iemand zoeken om de illustraties te tekenen voor je weet ik ook nog wel iemand die dat heel goed kan. Groet en mocht je nog vragen hebben, altijd welkom!Cynthia