Gezondheid

Toen de realiteit van dat oma worden steeds een beetje prominenter aanwezig werd door de groeiende buik van onze oudste, keken de liefste en ik elkaar eens ernstig aan. Langzaam maar zeker tikte dat klokje van ons richting de zestig.

Ongemerkt werden we steeds een beetje ouder.

Maar tijdens dat ouder worden, werden we langzaam maar zeker ook steeds een beetje ronder.

Onze bourgondische leefstijl had voor iets teveel gezellige rondingen op die heupen gezorgd. Er was overduidelijk teveel van ons. Ondanks de intensieve banen, die heerlijke wekelijkse dansles of onze ‘uitwoei’ wandelingen, groeiden we de verkeerde kant op.

In dat ronder worden ben ik niet de enige, de kranten staan er vol mee. De mensen die #obesitas of #diabetes hebben schijnt enorm toe te nemen. Die voortschrijdende welvaart lijkt de ondergang van onze #gezondheid te worden.

Het is me al eens eerder overkomen en er ging nog niet zolang geleden ook heus ‘wat extra Cynthia’ af.

Maar het beklijft niet. Zodra ik beperkt wordt in wat ik mag eten, krijg ik daar juist zin in. En alleen maar daarin. Het beheerst mijn gedachten. Raar maar oprecht waar.

Dieet

Deze keer besloot ik voor verstandig te gaan. Eindelijk. Ik ben lang genoeg bezig geweest om de balans in mijn hoofd weer terug te vinden, het werd hoog tijd om de disbalans in mijn lijf ook te repareren.

Dus werd het deze keer geen blaadjes sla knabbelen, leven van de lucht of alleen maar van de liefde. De vroege ‘rondjes om’ zijn gebleven, maar ik sta niet dagelijks in de sportschool spieren te kweken. De aanpassingen zijn marginaal maar wel wijs.

Nog steeds is er ruimte voor een wijntje op vrijdag, kletsen we de werkweek door terwijl we bourgondisch eten en ook de feestjes zijn gebleven. Ik hoef er deze keer absoluut niks voor te laten. Zo maf. De weegschaal blijft echter wel gestaag zakken en tegelijkertijd voel ik de balans in mijn lichaam langzaam maar zeker toenemen.

Nu hoef ik alleen maar te wachten tot ze groot genoeg is om met oma te voetballen 🙂