Vasthouden

Dat allemachtig prachtige winterweer, waar we kort geleden van genoten, was geweldig. Ik zag alleen maar foto’s van schaatsende mensen en van winterwonderland-wandelingen. Maar ik voelde vooral ook het contrast achter al die blije plaatjes, dat smachtende ervan. Batterijen werden vol overgave een beetje opgeladen, want het afgelopen jaar is behoorlijk schraal geweest. Schraal door alles wat we moeten missen.

Het afgelopen jaar hield ik me steeds vast aan mijn eigen pilaren, veel naar buiten en veel schrijven. En heel veel muziek, ik kan echt geen dag zonder, en voor elke stemming heb ik wel een lijstje. Wekelijks hang ik vol overgave de slingers op en gaan die plaatjes voor even heel erg hard, dans ik als een dolle in mijn eigen huiskamer. Het is een afreageren op het verdriet van de wereld, en op mijn eigen verdriet over wat er gaande is. Maar naast dat rottige virus, en al wat naar is in het leven, is er steeds ook zoveel moois. En ook daar blijf ik oog voor hebben, ik verzand niet in negativiteit, want het leven is ook zo heel erg prachtig. Maar ik heb makkelijk praten, met mijn fijne baan en mijn fijne leven.

Vooruit kijken

Stiekem ben ik ook al aan het vooruit kijken, kan mij het schelen. Binnenkort gaat we onze camper gewoon weer lekker van stal halen, heerlijk om wat op te fluffen, mijn gordijntjes op te hangen en plannen te maken. Lekker dagdromen over een weekeind onbezorgd kamperen in Nederland, met die zon op mijn bol natuurlijk. En vooral ook samen giechelen omdat het ’s nachts toch wel erg koud is nog, zo vroeg in het seizoen. Knus en gezellig hoop ik samen vol overtuiging te genieten van alles wat het leven vol en rijk maakt.

Onnozel? Misschien, maar ook daar haal ik mijn schouders over op. Elk mens blijft rechtop staan op zijn eigen manier, en dit is de mijne. Hoe dit jaar eruit komt te zien, geen mens die het kan voorspellen, dus speel ik alvast wat scenario’s af in mijn hoofd.

Want natuurlijk is er ook nog ons achtertuinparadijs. Waar we vers uit ons werk, met mooi weer, heerlijk kunnen relaxen. Dus in het geval dat we de komende maanden nog nergens heen kunnen met ons camperschatje, en we ook even geen zin hebben in strand, bos of duin, wat hier zo lekker vlak naast de deur ligt, dan kunnen we altijd nog op mooie dagen in die hangmat chillen. Beetje onnozel liggen luisteren hoe onze klimplanten lekker groter groeien.

Volgens mij heb ik plan A,B en C alvast klaarliggen, kan ik de komende maanden nog fijn alle kanten op 🙂