‘Welke les zou je graag mee willen geven aan de huidige generatie jongeren’, vraagt ze. Mijn eerste gedachte bij dat soort vragen is standaard dat ik de wijsheid mis om hier antwoord op te geven. De echte wijsheid die nodig is voor deze vraag.
Toch graaf ik even, en mijn reactie op haar vraag komt rap boven drijven.
‘Niets is voor altijd’.
En dat bedoel ik op een positieve manier, ook al is deze uitspraak voor allerlei uitleg vatbaar. Het is een les die ik zelf moest leren en waar ik enorm dankbaar voor ben. Ik wil hem daarom graag aan anderen meegeven. Als je zestien bent, en je weet niet welke keuze je moet maken, onthoud dan dat niets voor altijd is.
Qua studie of werk.
En ook als je inmiddels een jaar of dertig bent en twijfelt aan de richting die je hebt gekozen. Die uitspraak is dan nog net zo waar. ‘Past dit wel het beste bij mij, waar ben ik goed in en wat wil ik graag’. Vragen die soms in hart en hoofd ronddwalen. Ik zeg dan met liefde tegen je: ‘maak je geen zorgen, er komt vanzelf een moment waarop je het wel weet’.
En soms verandert dat weten door de jaren heen. Want elk mens groeit en verandert.
Studie
Die ene specifieke studierichting is echt niet in beton gegoten, er zijn zoveel meer wegen die naar Rome leiden. Naar dat fijne gevoel van vervulling en geluk. Om je op je plek te voelen, daar waar je op dat moment staat in je leven. Ik ontwikkelde me pas veel later. Ik durf te zeggen dat ik een rasechte laatbloeier ben. Ik leerde van het leven en van het werk dat ik deed, maakte af en toe een zijstap en heb ook weleens heel impulsief mijn baan opgezegd om iets anders te gaan doen.
Het leerde me waanzinnig veel lessen. Onschatbare zelfs. Maar ik heb in mijn hele leven nog nooit een dag zonder werk of inkomen gezeten. Ik pakte aan wat er op mijn pad kwam. Voelde het goed, dan deed ik het.
En ik ben trots op alles wat ik bereikt heb.
Elk mens is anders, en niet iedereen vind een handvat in mijn ervaringen. En dat is helemaal goed. Maar de keuzes voor een studie die je maakt als je nog zo jong bent, wanneer je als mens nog zoveel moet groeien, zijn niet voor altijd.
Hou je daar maar aan vast. Wie weet maakt het dat keuzemoment een tikkie eenvoudiger. Ik hoop het 🙂