Het grootste deel van mijn leven leefde ik hunkerend naar goedkeuring. Dat zag ik toen niet goed, dat ik dat naarstig zocht, dat soort inzichten krijg je vaak pas achteraf. Maar de mening van anderen over mij en mijn leven kleurden mijn eigen gedachten over mezelf. Raar maar waar. Het duurde een hele poos voorContinue reading “Hunkerend naar goedkeuring”
Category Archives: Mental Health
Vertragen
Ik ben dol op de eenvoud van het leven, maar het duurde wel even voor ik de rust had om het te zien. Er waren genoeg jaren dat ik werd verslonden door alles wat ik nog wilde bereiken. Ik vergat rustig na te denken over wat ik nou eigenlijk aan het doen was, ik draafdeContinue reading “Vertragen”
Gezapig
We zijn vandaag precies een week weg, en die week voelt als een eeuwigheid. Herken je dat, dat er al zoveel gebeurd lijkt te zijn dat een week als weken voelt? Zo voelt het voor mij tenminste, alsof ik al weken weg ben. Alle drukte en het gedoe liggen ogenschijnlijk op grote afstand van dezeContinue reading “Gezapig”
Verdwaald
Soms verdwaal ik in dat doolhof van mijn gevoelens, dan voel ik van binnen zo veel dat ik eronder bedolven wordt, verslonden bijna. Ineens mis ik de rust en de kalmte die ik de afgelopen maanden voelde, is daar alleen maar onrust en ongemak. Ik weet waar het door komt hoor, het komt door dieContinue reading “Verdwaald”
Menselijkheid
Gistermorgen liep ik op mijn dooie gemakje naar onze dorpsslager, lichtelijk katerig, ik had de avond ervoor iets te diep in het glaasje gekeken. Het overkomt me af en toe op de vrijdagavond, na een gevulde werkweek, dat te diep in dat glas duiken. Met een lekker muziekje, een gezellig hapje en een glas vanContinue reading “Menselijkheid”
Dansen op het fietspad
Heb je wel eens het gevoel dat je iets doet wat vreemd en raar is en nogal afwijkt van ‘geaccepteerd gedrag’? Ik hoop het wel, echt, want een beetje gek geeft het leven kleur. Maar ja, dat vind ik. Kleuren buiten de lijntjes, ik ben er dol op. Maar dat gevoel, dat ik een beetjeContinue reading “Dansen op het fietspad”
In tweeën gedeeld
Het klinkt wellicht een beetje gek, maar voor mij was mijn gezicht een hele poos een tikkie in tweeën gesplitst. Mijn litteken en de rest van mijn gezicht waren nog niet helemaal een geheel. Als ik geslapen had bijvoorbeeld voelde het geopereerde gedeelte steeds weer dik, en deed het zeer. En nog steeds is datContinue reading “In tweeën gedeeld”
Wreed en donker
Verbijsterd, dat is ongeveer hoe ik me voel, verbijsterd en nog zoveel meer waar ik de woorden niet voor vind. Ik ben verbijsterd door die enorme hoeveelheid zinloos geweld dat zich als een olievlek lijkt te verspreiden. Vies, zwart en akelig hecht het zich keer op keer, aan steeds meer mensen. Uitwissen of wegvegen luktContinue reading “Wreed en donker”
Vier weken verder
En zomaar ineens ben ik vier weken verder, vier weken sinds dat gesnij in mijn gezicht. Elke ochtend kijk ik even in de spiegel, of mijn litteken er rustig uitziet. Want een ruime week nadat de hechtingen eruit waren gegaan werd alles ineens wat dik, en zag het er vreemd uit. Begon het weer teContinue reading “Vier weken verder”
Soms zit het mee…..
Sommige dagen, die kunnen gewoon echt niet gered worden, die kan je maar beter gewoon overdoen. Als dat zou kunnen, zou dat zalig zijn. Ik had afgelopen donderdag zo’n ‘absoluutnietteredden’ dag. De nacht ervoor begon het al, met hevige buikpijn. Gezien mijn medische historie niet geheel onlogisch, maar wie heeft daar zin in op vakantie.Continue reading “Soms zit het mee…..”