Ons volksfeest

De Heemskerkse kermis. Ik kan niet uitleggen hoe bijzonder het is, dat moet je zelf ervaren. Het is maar drie dagen, maar ik vind het het leukste feestje ooit. En ik ben niet de enige, bijna heel #Heemskerk vind dat.

Voor iedereen die onze kermis nooit heeft meegemaakt, kijkt bij zo’n eerste keer vaak zijn ogen uit. Al die mensen die over straat slierten, plaskruizen op elke straathoek en rijen vol mensen voor de toiletwagens. (de dames kunnen nog steeds niet gratis plassen, wat een schande op zich is, maar dat terzijde)

Gedurende de dag stromen de stoepen en de rotonde midden in ons mooie dorp vol. Dat deel van het dorp wordt, naarmate de kermis vordert, steeds glibberiger. Door alle snack-en patatresten 😉 En ook dat is traditie. Op de dag van de paardenkoers galmt het ‘1,2,3 start’ door de straten, er hangt een geweldige sfeer en de bouwwerken langs de baan worden elk jaar leuker. Klikobakken vol bier worden naar de koers gesleept.

Heemskerk

De biertenten staan onveranderlijk stampvol en hebben allemaal hun eigen muziek.

Ik kan me mijn allereerste kermis nog goed herinneren. De tenten stonden toen nog op hun oude plek, op een groot parkeerterrein dat nu volgebouwd is, en er werd volop gedanst en gedronken. In de tent stonden biertafels en aan het eind stond één wc-wagen. ( ja echt, en dat was voldoende) De zijkanten van de tent stonden open, en daar zaten groepjes mensen te kletsen en te drinken.

Ik had mezelf opgetut en had mijn nieuwe fluwelen schoentjes aan. Volkomen kansloos natuurlijk, op die slappe dingen kermis vieren, maar wist ik veel. Die schoenen kon ik daarna wel weggooien, de gespen stonden diep in mijn voeten gegraveerd door al het gestamp op mijn voeten.

Ik krijg nog steeds kippenvel bij de gedachte. Au 🙂

We dronken bier uit echte glazen, in plaats van uit plastic bekers, en soms vlogen er bevroren kippen of zakken meel door de lucht. Ik was compleet verloren, wat een feest.

Ik miste daarna nog maar zelden een kermis.

Buiten voor de tent stonden groepjes mensen die een rondje door het dorp liepen om naar het feestgedruis te kijken. Mijn ouders vonden dat ook geweldig en ik ging altijd even gedag zeggen.

Dat zou nu niet meer kunnen, in de drukte zou ik ze niet meer tegenkomen. Nu staan de straten afgetopt met mensen.

Wat al die jaren is gebleven is het feestje. Gemoedelijk. Al die Heemskerkers die samen een mooi volksfeest willen vieren, die samen dansen en zingen.

En een tikkie teveel drinken hier en daar 😉

Sommige mensen zie je maar één keer per jaar, alleen tijdens die dagen, en het blijft leuk om die lading oude bekenden tegen te komen. Samen een biertje drinken, en uitgebreid bijkletsen. Ik sta al te trappelen om er dit jaar weer een mooi feestje van te maken!