Skip to content
Menu
Cynthia Poen
  • Contact Formulier
Cynthia Poen
bodypositivity

Bodypositivity

Posted on 20 juli 20205 oktober 2020

Ik las gister een post op linkedin, en hij blijft maar door mijn hoofd zingen. Waar ik alleen maar de kern las, van haar dappere en kwetsbare verhaal, lazen heel veel mensen blijkbaar hele andere dingen. De hoeveelheid negatieve reacties waren voor haar ongetwijfeld overweldigend.

Net als alle negatieve reacties, op de foto van Linda op haar eigen voorpagina. Gevoelsmatig vond half Nederland er iets van, en daar zat een hoop vreemds tussen, en een hoop onbegrijpelijks. Ik vond het alleen maar een mooie foto. De verhalen dat ze zichzelf te dik vond, heb ik ook gelezen. Toen ik de foto zag dacht ik alleen maar: ‘niks mis mee, prachtige bikinifoto’. Twee mensen die beide hun innerlijke en uiterlijke kwetsbaarheid posten op social media, en een golf aan reacties ontketenen.

Kritisch

Toen ik jong was, lagen we topless te zonnen. Daar was niks mis mee, de meeste jonge meiden deden dat. We schaamden ons veel minder voor onze lijven, zo voelt het wel tenminste. Ik doe het nog steeds weleens, op een stil plekje, maar gebruikelijk is het niet meer. Mijn lijf is allang geen twintig meer, ik verstop het dus maar liever. Ik vind het truttig van mezelf, en toch doe ik het. Blijkbaar ben ik er net zo gevoelig voor, en ik ben eenenvijftig inmiddels.

Laat staan hoe het voor dat jonge spul is, die zitten tegenwoordig volop aan de botox, en laten ook aan hun prachtige jonge gezonde lijven sleutelen. De reclames met fitnessprogramma’s en HET dieet om van die extra kilo’s af te komen, vliegen je om de oren. Het is een constant streven naar perfectie, maar naar welke perfectie? De gephotoshopte foto’s op social media? Ik vind het soms al lastig om dat naast me neer te leggen, laat staan als je nog jong en onzeker bent. We zijn altijd maar zo kritisch op onszelf. En als we iets posten, over onze innerlijke of uiterlijke kwetsbaarheid, wordt menigeen neergesabeld. Geen wonder dat je dan wat wiebelig en onzeker wordt.

Als ik in mijn blootje voor de spiegel sta, zie ik ook gerust dat er best een kilo of vijf af mag. Om vervolgens weer gezellig een flesje rood open te trekken en er een toastje dubbelgeroomde brie naast te zetten. Ik ben blijkbaar teveel een levensgenieter, om op zo’n moment aan een worteltje te knagen. Dat er mensen zijn die daar iets van vinden zijn er ongetwijfeld ook, het zij zo.

Dat bracht me trouwens wel op een idee, op die heerlijke relaxte zondagmiddag 🙂

kritisch

Proost!

Geef een reactie Antwoord annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Categorieën

  • Cynt blogt
  • Diversen
  • Ervaringen coronatijd
  • Ervaringen van een mama
  • Fictie
  • Kampeeravonturen
  • Met een knipoog
  • Warme herinneringen
  • Zelf klussen
  • Zorgblog

Archief

  • januari 2021
  • december 2020
  • november 2020
  • oktober 2020
  • september 2020
  • augustus 2020
  • juli 2020
  • juni 2020
  • mei 2020
  • april 2020
  • maart 2020
  • februari 2020
  • januari 2020
  • december 2019
  • november 2019
  • oktober 2019
  • september 2019
  • augustus 2019
  • juli 2019
  • juni 2019
  • mei 2019
  • april 2019
Privacy en cookies: Deze site maakt gebruik van cookies. Door verder te gaan op deze site, ga je akkoord met het gebruik hiervan.
Voor meer informatie, onder andere over cookiebeheer, bekijk je: Cookiebeleid

Meta

  • Inloggen
  • Berichten feed
  • Reacties feed
  • WordPress.org
©2021 Cynthia Poen | WordPress Theme by Superbthemes.com