Krachtig

Nu 2020 echt met rasse schreden ten einde loopt, gaat dat terugkijken op het afgelopen jaar eigenlijk als vanzelf. Ik veranderde van baan, tijdens de eerste coronagolf in april, en dat was heel spannend. Maar dat die baan precies op dat moment voorbij kwam was een teken, zo voelde ik het. Ingewerkt worden op gepaste afstand was vooral heel erg zoeken naar ‘hoe doen we dat’, maar wat ben ik blij dat ik die stap gezet heb. Het voelt alsof ik op mijn plek zit. Ik ben heel trots op het feit dat ik mijn eigen pad bewandel, en daarbij ook altijd mijn eigen keuzes heb gemaakt.

Niet altijd de juiste, ook waar, maar van je hoofd stoten leer je ook een hoop. Ik heb zat stomme dingen gedaan, maar ook dat is waanzinnig goed voor je ontwikkeling. En het maakt het geluksgevoel als het weer goed zit, alleen maar vele malen groter.

Ook het schrijven neemt een vlucht, wat ik echt leuk vind, want schrijven is mijn grote liefde geworden. Ineens vind ik mezelf een durfal, want kwetsbaar zijn heb ik heel lang ontweken, en nog steeds is het soms een stap om iets op te schrijven. Maar het is supermooi dat zoveel mensen enthousiast meelezen. Want dat had ik zelf echt nooit gedacht, dat anderen oprecht genieten van mijn stukjes.

Cynt is lekker van de straat met die hobby 🙂

Terugkijken

Ik werkte, naast die nieuw gevonden baan, ook weer een poosje als verpleegkundige. Door die rottige covid is elk paar handen inclusief hoofd vol kennis welkom, maar dat was niet de enige reden. Het is ook een geweldige baan, dat werken in de thuiszorg. Om er dus na een poosje weer afscheid van te nemen ging me aan het hart, maar één baan tegelijk bleek voor mij meer dan voldoende. Hoe raar het ook is om dat te zeggen, nu er zoveel mensen werkeloos thuis zitten, en wat een luxe om die keuze te kunnen maken.

Gisteravond had ik eindelijk dat ene kaarsje aan dat ik kreeg van een oud-collega bij mijn afscheid in april. ‘Een krachtig kaarsje, want het was er eentje met een boodschap’, had ze gezegd. Aan het eind van de avond keek ik in het glaasje en moest ik glimlachen.

‘Believe in yourself’ stond er duidelijk leesbaar door het gesmolten kaarsvet. Ik was echt nooit beland op dat punt waar ik nu zo blij sta, als ik dat niet had gedaan.

Dus spread the word: Believe in yourself. Want wie weet waar het je gaat brengen 🙂