Ze kijkt naar me en ik lees onnoemelijk diep verdriet in haar ogen.Verward klampt ze me aan en haar hand sluit zich om mijn arm. Het is duidelijk dat ze tegen me praat, maar echte woorden spreekt ze niet.Ze prevelt wat en ik praat terug. Zachte geruststellende woorden, met mijn hand op die van haar.Continue reading “Diep verdriet”
Yearly Archives: 2021
Gepubliceerd!
De dag begon eigenlijk helemaal waardeloos, zeldzaam maar waar. Ik sta eigenlijk elke dag blij op, en waarom ik in mineur was die dag wist ik echt niet. Prima geslapen, geen schokkende dingen gebeurd. En toch, niet blij toen die kijkers om half zes open gingen. Somberig zat ik aan mijn eerste bakkie, en ikContinue reading “Gepubliceerd!”
Dansen op het fietspad
Heb je wel eens het gevoel dat je iets doet wat vreemd en raar is en nogal afwijkt van ‘geaccepteerd gedrag’? Ik hoop het wel, echt, want een beetje gek geeft het leven kleur. Maar ja, dat vind ik. Kleuren buiten de lijntjes, ik ben er dol op. Maar dat gevoel, dat ik een beetjeContinue reading “Dansen op het fietspad”
Gecrashed!
Het is nat buiten, het regent inmiddels al uren, hier in Friesland. Alles is drassig en de plassen op het grasveld beginnen zich gestaag uit te breiden. Om een weekeind te gaan kamperen blijkt niet zo’n hele slimme beslissing geweest te zijn, maar we wilden zo graag. Te graag blijkt nu, we hadden beter gewoonContinue reading “Gecrashed!”
Absoluut fraai
Dit weekeind zouden we onze nieuwe bijzettent gaan uitproberen, en we waren razend benieuwd. Dat er in de weersvoorspelling nog een staartje van zomerstorm Evert werd aangekondigd mocht de pret niet drukken. Ik was vrijdag voor de start van mijn werkdag al vroeg op pad voor een boodschap, gezellige hapjes en een fijn flesje roséContinue reading “Absoluut fraai”
In tweeën gedeeld
Het klinkt wellicht een beetje gek, maar voor mij was mijn gezicht een hele poos een tikkie in tweeën gesplitst. Mijn litteken en de rest van mijn gezicht waren nog niet helemaal een geheel. Als ik geslapen had bijvoorbeeld voelde het geopereerde gedeelte steeds weer dik, en deed het zeer. En nog steeds is datContinue reading “In tweeën gedeeld”
Onmogelijk afscheid
Ik zie twee bruine paardenstaartjes en een jong gezichtje verschijnen als de voordeur open gaat. ‘Ben jij de zuster die voor papa komt zorgen’? vraagt ze.Ik laat mezelf zakken tot haar niveau, en kijk in twee onschuldige bruine kijkers.‘Hoi, ja dat ben ik’ zeg ik glimlachend. Ze steekt een klein handje naar me uit, en hij verdwijntContinue reading “Onmogelijk afscheid”
Een piepklein caravannetje
‘Weet je wat nou leuk zou zijn, zeg ik tegen de liefste, een klein caravannetje. Een lief klein pukkeltje, puur en alleen om in te slapen. Die hangen we achter ons busje en zo hebben we meteen meer ruimte’. De liefste kijkt opzij en grijnst. We zijn met ons rijdende bed onderweg naar huis, naContinue reading “Een piepklein caravannetje”
Wreed en donker
Verbijsterd, dat is ongeveer hoe ik me voel, verbijsterd en nog zoveel meer waar ik de woorden niet voor vind. Ik ben verbijsterd door die enorme hoeveelheid zinloos geweld dat zich als een olievlek lijkt te verspreiden. Vies, zwart en akelig hecht het zich keer op keer, aan steeds meer mensen. Uitwissen of wegvegen luktContinue reading “Wreed en donker”
Een duitse verrassing
Ik ben altijd al dol geweest op de bergen. Zodra ik in een omgeving met bergen rijd kom ik tot rust. Vraag me niet waarom, want ik heb echt geen idee, maar zo voel ik dat. En gelukkig is liefste er ook dol op. Beieren vind ik prachtig, ik kom ogen tekort, oprecht. De ambiance,Continue reading “Een duitse verrassing”