Te lang wachten

dokter

‘Je ziet er bijna niks meer van Cynt’. Ik hoor het heel regelmatig en ik vind het lief en oprecht. Heel veel mensen weten hoe spannend ik het vond, dat gesnij in mijn gezicht, en het is inderdaad wonderbaarlijk mooi genezen. Ik ben een bofkont en dat weet ik dondersgoed. Zelf zie ik het wel, natuurlijk zie ik het. Het is net als een ‘bad hairday’ of dat pondje meer of minder op die heupen, er is geen hond die het opvalt buiten jezelf 🙂 Hij hoort bij me, mijn litteken.

Ik zat maar een week of vijf in de rats. Van die eerste diagnose, toen ik meteen een boortje in mijn gezicht kreeg( ja echt, hoe klein ook)naar de uitslag, de dag van de operatie, het verwijderen van de hechtingen en mijn nieuwe spiegelbeeld. Het was in een zucht voorbij, achteraf bezien, en ik leef mee met iedereen die niet binnen vijf weken klaar is met welk drama dan ook.

Dat ik heel lang gewacht had om naar de huisarts te gaan had met meerdere dingen te maken. Maar vooral omdat ik het plekje de moeite niet waard vond. Toch was de drempel wel groter omdat je weet dat die dokter het al druk genoeg heeft. ‘Kom ik weer aan met mijn geneuzel’ denk ik met enige regelmaat. En dan ga ik dus niet.

Dokter

Het meeste is niet schokkend, gelukkig maar, toch zou ik best vaker heen willen. Hier en daar kraakt het en sommige pijnlijke zaken herstellen maar niet. Geen achttien meer he?! Maar ik ben er van overtuigd dat ik mijn eigen lijf goed genoeg ken( buiten die ene misser dan, vanzelfsprekend) als het de spuigaten uitloopt meld ik me wel. Ik probeer goed voor mezelf te zorgen, dat zou voldoende moeten zijn.

Toch is dat wel het gevaar van de huidige druk op de zorg, dat veel mensen te lang wachten met zaken die wel ernstig zijn. Ik vermoed dat het elke dag voorkomt dat iemand te lang wacht met naar de dokter gaan. Dat merk ik in mijn eigen werk ook dagelijks. We vallen van de ene crisis aanmelding in de andere, van die kwetsbare groep mensen waarbij het thuis allemaal niet meer lukt. Het is geen zeldzaamheid meer, eerder regel.

Echte langdurige klachten of het idee dat het moeizaam aan het worden is thuis? Ga naar die dokter, doe het maar gewoon. Echt.

Published by Cynthia Poen

Ik ben een schrijver, en daar ben ik retetrots op. Het duurde even, voor ik die woorden in mijn mond durfde te nemen in associatie met mezelf maar inmiddels doe ik het gewoon.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *