Ik dwaal wat door mijn huis en dat is momenteel echt genieten. De afgelopen maanden waren van het tropenjaren-genre, voor ons voelde dat zo tenminste. Voor wie heeft meegelezen snapt wat ik bedoel. Voor de nieuwe lezers: we verbouwden niet alleen ons eigen huis, maar deden er nog een appartementje bij van onze jongste. EnContinue reading “Eeuwige verbouwing, the final chapter?”
Author Archives: Cynthia Poen
Diamantjes
Behoedzaam opent ze de voordeur, het is nog vroeg. De wind laat de bladeren op straat ruisen en blij wenkt ze me binnen. Ze is altijd opgewekt, deze oude dame en het is een cadeautje om haar in de ochtend te helpen. Ik laat haar bad vollopen en in de tussentijd maken we samen haarContinue reading “Diamantjes”
Mijn eerste dag
Ik ben vroeg, te vroeg. Onrustig ga ik op de houten bank zitten die naast de voordeur staat. Het is heerlijk buiten en de zon verwarmd mijn gezicht. Ik voel de enorme kluwen aan emotie die zich roeren in mijn lijf. Het is een mengeling van mijn verstopte angsten en ik besluit angstvallig de deurContinue reading “Mijn eerste dag”
Jaloers op Bruce Springsteen
De fles is bijna leeg. Ik nip aan mijn laatste glas rode wijn en zing vals mee met de muziek. Het is een typische vrijdagmiddag, plaatjes draaien onder het genot van een welverdiend rood wijntje luid het eind van onze werkweek in. De live versie van Jersey girl schalt uit de speakers, Bruce Springsteen vultContinue reading “Jaloers op Bruce Springsteen”
De wreedheid van het leven
Die ene dag begon als elke gewone dag, simpel en kabbelend. Dat eenvoudige leven, dat steeds maar wat door rommelde. Dat werd gevuld met ‘wat eten we vandaag’, gemopper om dat kilootje teveel en om dat salaris dat steeds maar veel te snel wegsijpelde. Nieuwe rimpels, huishoudelijke klusjes en meer van dat soort onnozels. DatContinue reading “De wreedheid van het leven”
Mijn hart verpand.
Ik heb mijn hart verpand aan de thuiszorg. Voor een ander mens zorgen, in zijn of haar eigen omgeving, vind ik onveranderd leuk. Zien hoe ze wonen en leven leert me direct een hoop over de persoon waar ik voor kom zorgen. En helaas niet altijd in positieve zin, ik kom nog veel ellende enContinue reading “Mijn hart verpand.”
Dat boek, deel twee
Vanmorgen heb ik rigoureus tienduizend woorden geschrapt. Mijn vinger zweefde een poosje boven die deleteknop, maar ik moest doorzetten en ik wist het. Dat ik het serieus moeilijk zou vinden, verbaasde me. Ik had er oprecht de pest over in. Ooit was ik enthousiast begonnen met het schrijven van een boek, vanuit een idee datContinue reading “Dat boek, deel twee”
Op reis
De aflopen jaren waren er maar weinig plekken op de wereld die buiten het bereik van ons mensen bleven. Zelfs naar de meest afgelegen plekjes, waar bijna geen mens komt, zelfs daar bleven sommigen naar op zoek. En wellicht waren we allemaal ondertussen wel op zoek naar iets anders. Naar spanning en avontuur; naar rustContinue reading “Op reis”
Welkom!
Als een nieuwe start, zo voelt het. En tegelijkertijd ook als thuiskomen. Ik vind het gevoel zelf ook dubieus maar zo voelt het. Ik keek ik ernaar uit en zag er ook een beetje tegenop. Maar na deze eerste week voel ik de rust, de overtuiging dat ik vanuit mijn onderbuik het juiste pad hebContinue reading “Welkom!”
Die lockdown
Die leedlat, een van mijn medeschrijfsters voor baby en kind, had het gister over. En als die leedlat ergens in past, dan is het wel in het huidige tijdsbeeld. Met een heerlijke kop zwarte koffie zit ik vroeg in de ochtend wakker te worden. Ik ben een rasechte early bird. Scrollend door Linkedin, door deContinue reading “Die lockdown”