Ze was dol op groen, op alles wat groen was. Behalve de kleffe doperwten in haar moeders mince pie,brrr. Het was al na elven en nog steeds zaten er twee mensen zaten op haar zorg te wachten. De bomen langs het pad stonden vol in het blad en normaal gesproken zou ze daar van genieten.Continue reading “Ik haat groen”
Category Archives: Mijn schrijversleven
Groene vingers
Treurig hing haar vers geplante groen over de rand van haar krappe balkon. Hoe kwam het toch dat niets van wat zij plantte ooit bleef leven. Haar collectie ‘groene vingers kun je leren’ besloeg inmiddels haar halve boekenkast en nog steeds was het resultaat van haar inspanningen absoluut hopeloos. Zuchtend kieperde ze de inhoud vanContinue reading “Groene vingers”
Een leven lang leren
Schrijven is een kunst. Wist ik niet, ik dacht oprecht dat echte schrijvers alleen talent nodig hebben. Dat ze er voor gaan zitten en lukraak een boek uit hun mouw gooien. Wat een schaap ben ik, dat ik dat ooit dacht. Het is oefenen, schaven, op je bek gaan en een nieuwe poging doen. HardContinue reading “Een leven lang leren”
‘Herman de Man’
Kees struikelde, over niks en verstoord keek hij omlaag. Zijn linkerklomp was compleet versleten en begon nu echt uit elkaar te vallen. Het was hoog tijd voor een paar nieuwe, maar het geld was op en de klompenboer kon tenslotte ook niet van de lucht leven. Nadat hij de koeien had gemolken zou hij zeContinue reading “‘Herman de Man’”