Schrijven is een kunst. Wist ik niet, ik dacht oprecht dat echte schrijvers alleen talent nodig hebben. Dat ze er voor gaan zitten en lukraak een boek uit hun mouw gooien. Wat een schaap ben ik, dat ik dat ooit dacht. Het is oefenen, schaven, op je bek gaan en een nieuwe poging doen. HardContinue reading “Een leven lang leren”
Yearly Archives: 2022
Nederig
Werken in de zorg maakt nederig, nederig en dankbaar, dat maakt het mij wel tenminste. Elke dag opnieuw leer ik van de mensen waar ik voor mag zorgen hoe rijk ik ben, en hoe luxe ons leven eigenlijk is. Gistermorgen sprak ik een oude dame van 83, en wederom realiseerde ik me dat wat voorContinue reading “Nederig”
Weer even thuis
Ik hoor voetstappen boven mijn hoofd, bekende geluiden die me laten glimlachen. Mijn kapstok hangt weer vol en er staan waanzinnig veel schoenen naast de voordeur. Overduidelijke sporen van die extra gast in huis. Vorig jaar januari kwam onze oudste even thuis wonen, een gruwelijke lekkage en gevonden asbest joegen haar uit haar huisje. NuContinue reading “Weer even thuis”
Project Frankrijk
Vroeger dacht ik altijd dat wij niet goed samen konden werken, de liefste en ik. Het tegenovergestelde is waar, we zijn geweldig samen. Als wij samen aan een project werken glanzen we als een nieuw geslagen muntje. Plannen maken en weer skippen, dromen en deleten, samen komen we al pratend tot waar we eigenlijk echtContinue reading “Project Frankrijk”
Elk vlekje
Achterdochtig kijk ik naar mijn spiegelbeeld, weer wat vaker de laatste tijd. Mijn gezicht veranderd. Nou zit die van mij met enige regelmaat volledig anders, maar toch houd ik elk vlekje en elk plekje angstvallig in de smiezen. En ik kreeg er weer eentje. Niet zo’n gluiperd als de vorige keer maar goed, die kreegContinue reading “Elk vlekje”
Mijn vriend de zee
Ik ben nogal honkvast, ik woon op ruwweg vijfhonderd meter van de plek waar ik ter wereld kwam. En dankzij de prachtige omgeving zou ik ook nooit ergens anders willen wonen, er ligt maar vijf kilometer prachtig duingebied tussen mijn bedje en het strand. De zee is mijn thuis, en steeds als ik bij deContinue reading “Mijn vriend de zee”
Het wonder van muziek
Jaren geleden werkte ik een in een hospice. Een prachtige uitvinding vind ik dat, het hospicehuis, toen ik er voor het eerst binnenstapte was ik diep onder de indruk van de schoonheid ervan en de gedachte erachter. In die periode zorgde ik voor een meneer die hield van klassiek, van prachtige donkere klanken, meeslepende metContinue reading “Het wonder van muziek”
Ontdekkingsreis
Het liefst schreeuw ik het van de daken, zo bijzonder vind ik het zelf. Want pasgeleden was het zover, eindelijk begon mijn ontdekkingsreis. Heel veel van wat ik heb geschreven wordt een boek, een hele echte 🙂 Na contact zoeken, een datum prikken voor een belafspraak waar ik nog maanden op moest wachten en heelContinue reading “Ontdekkingsreis”
Onveilig
Stiekem ben ik best een angsthaas en sommige situaties ontloop ik daarom. Laat in de avond in mijn uppie over straat gaan, ik ben geen fan. Dat roept een automatische reactie op dat ik dan eerder gevaar loop. Vroeg in de ochtend op straat zijn boeit me dan weer helemaal niks. Gek natuurlijk, het donkerContinue reading “Onveilig”
Imperfectie
Afgelopen week was ik op zoek naar een knappe foto van mezelf, de foto komt op de omslag van een boek, mijn boek ( jaaaaaa het gaat echt gebeuren :-)). Nogal een ding dus. Ik ben overkritisch op mezelf wat dat betreft, dus was een keuze maken weer een ouderwets gevecht. De liefste koos volContinue reading “Imperfectie”